Oczywiscie piesni duchowych, spiewanych z całą pieczołowitoscià w 33 zwrotkach.

Artur :* byleś zawsze,do końca ;(...i wiesz....


:*

Witajcie zrzeszeni i nie zrzeszeni Bajeranty,smutno coś się tutaj zrobiło :| ,a może by tak kiedyś jak ,za dobrych czasów Artura Walecznego ,,,zrobić coś takiego ,,??[img=1470683411_ibb032d.jpg]
[img=1470683442_w3rx7dj.jpg]

VIP007 napisał(a): Witajcie zrzeszeni i nie zrzeszeni Bajeranty,smutno coś się tutaj zrobiło :| ,a może by tak kiedyś jak ,za dobrych czasów Artura Walecznego ,,,zrobić coś takiego ,,??

Dobry pomysł, kwestia czasu i miejsca:) Jakieś propozycje? :)
Miłego dnia Domownicy :*

Witajcie zrzeszeni i nie zrzeszeni :| witaj E :* -coś się jednak skończyło i to na dobre :| cisza w eterze,,,

VIP007 napisał(a): Witajcie zrzeszeni i nie zrzeszeni :| witaj E :* -coś się jednak skończyło i to na dobre :| cisza w eterze,,,

VIP-o :* zostaliśmy Troje w Domku ...od czasu do czasu Ktoś,coś kliknie ...i tyle ;( ...
Przytoczę wiersz "własny" Pani Małgosi ...

"Był czas na młodość
Był czas na miłość
Był czas na zabawę
Teraz jest czas na przeprawę
Przez życia resztę
Ale jak tego jeszcze nie wiem
Życie jest niespodziewane
Nie wiadomo co jutro zastanę..."

Małgorzata

Dodam od siebie,że ...bardzo za Wami:* tęsknię :) ...

Pozdrawiam Wszystkich Domowników :* :)


Dopisane 10.08.2016r. o godz. 20:49:

Iiii...jeszcze cieplutki spod ręki Autorki...
"Nauczyło mnie życie chyba już
Wszystkiego czego mogło
Pokazało mi tu
Takie lekcje oj wystarczająco
Wiele mi dało
Na przestrzeni lat
Lecz wiele też zabrało
Czego teraz jest mi brak..."

Małgorzata


Artur :* mawiał/wręcz śpiewał ,Żeśśśmy "szalone"... ;) ..
:* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :* :*
....i Jego "buziole " ulubione :* :* :* :* :* :* :* :* :* ....

bax napisał(a): VIP-o :* zostaliśmy Troje w Domku ...od czasu do czasu Ktoś,coś kliknie ...i tyle ;( ...

Baxiu :* już nigdy nie będzie tak jak było, ale to co zostało, to jest właśnie spuścizna po Arturze:)
Istotą tego miejsca było to, że dzięki Arturowi poznaliśmy się i dzisiaj, kiedy Jego już nie ma pośród nas, spotykając się na ulicy i nie tylko, potrafimy ze sobą rozmawiać, uśmiechać się do siebie, mimo, że czasami nie widzimy się dłuższy czas:)
To On zachęcał, zapraszał, zarażał humorem, poznawał nas miedzy sobą, ponieważ był mądrym Człowiekiem i wiedział, że to jest "inwestycja" na dalszą część życia:)
Dziś ciężko się zebrać w tak dużym gronie, bo część pracuje poza krajem, część załatwia "życiowe sprawy", ale bywa i tak, że trzeba wyjechać poza miejsce zamieszkania, żeby spotkać kogoś z kim mieszka się prawie po sąsiedzku :D
Miłego dnia Domownicy:*

E napisał(a): już nigdy nie będzie tak jak było, ale to co zostało, to jest właśnie spuścizna po Arturze:)

pozostaje historia ,,,,