Są tacy, którzy widzą w tym tekście opis agonii dzielnego polskiego patrioty, któremu z jakiegoś powodu nieobce są przytulanki i głaskanie współczłonka organizacji patriotycznej, a inni widzą tu jeden z najpiękniejszych opisów miłosnego wyznania i manualnych pieszczot pomiędzy ...hmmm.... Zośką(Tadeusz) i Rudym:

"Wziął moją rękę w swoją dłoń i trzymał mocno. Mówił:
-Tadeusz, ach Tadeusz, gdybyś wiedział....
Skarżył się na ból i mówił:
-Tadeusz, jak rozkosznie, jak przyjemnie.... (...)
Jęczał z bólu, jednocześnie mówiąc, jak jest szczęśliwy i jak jest rozkosznie. Na chwilę zasnął. Koło 12 Janek obudził się, zawołał mnie, kazał usiąść obok siebie i uścisnąć serdecznie. Te chwile wynagradzały nam wszystko. Potem opowiadaliśmy sobie nawzajem jeden przez drugiego, a bliskość nasza była dla nas prawdziwą rozkoszą. Wreszcie kazał mi się położyć obok siebie, objął mocno głowę i zasnął (...). Mówił, że już będziemy szczęśliwi, że będziemy wreszcie mieszkać razem, że pojedziemy na wieś, gdzie w lecie spędzaliśmy dwa niezapomniane, szczęśliwe dni. (...) Gdy byliśmy razem przyjemność mu sprawiało, gdy trzymałem go za ręce lub gładziłem ręką po głowie. Rozmowa była wtedy była otwarta, szczera i żaden z nas nie krył wtedy swojej niewysłowionej radości i przyjaźni. "