1. Jak by mi się położyło dziecko na ulicy i krzyczało (to ojjj nie jestem za biceim dzieci ale dupe bym mu przeczepała
2. Najpierw rodzice pozwalają na wszystko, a potem rady sobie nie daja.
3. Rządzi w domu MAMA - TATA nie dziecko.....
4. Kara za złe zachowanie np. 5 dni zakaz ogladania bajek, zakaz komputera, zero przyjemności zakupowych np. słodycze
5. Kiedy dziecko robiło mi sceny i próbowało wynegocjować nerwami coś to lądował w swoim pokoju i jak się uspokoi to może przyjść do rodziców pogadać o co konkretnie mu chodzi.
6. Rozmawiac z dzieckiem a nie zbywać go że nie wiem , później.

Drogi rodzicu nie daj się cięzko czasem zapanować nad sobą a co dopiero nad dzieckiem....wiele osób to przechodzi i Ty też dasz radę....

~ napisał(a): 1. Jak by mi się położyło dziecko na ulicy i krzyczało (to ojjj nie jestem za biceim dzieci ale dupe bym mu przeczepała

Myślisz, że to by pomogło? Nie, a wręcz przeciwnie , dziecko robi się wtedy jeszcze gorsze . W innym okresie to może przynieść skutki, ale nie w czasie buntu dwulatka.
Moją można by było zatłuc, a zrobiła swoje i im więcej było kar , złości , krzyku to było coraz gorzej.

~:) napisał(a): Moją można by było zatłuc, a zrobiła swoje i im więcej było kar , złości , krzyku to było coraz gorzej.

Twoja krew!! :>

Dzieciństwo jest okropne.
Nie można: jeść lodów tyle ile się chce, chodzić po kałużach, oglądać filmów do późna itd.
Trzeba: się myć, czesać, słuchać dorosłych, uczyć się. jednym słowem koszmar:D

~ napisał(a):

< nastawił dziób >

Małpa!! :>

I to są właśnie objawy buntu dwulatka , naburmuszony , kapryśny ......

(podstawiłam psa :] )
Ale nie ruda :D :>
Koszmarów .... :]