Jestem osobą prywatną, z terenu powiatu Bolesławieckiego. Zareagowałam na długoletnią przemoc w rodzinie, bita i maltretowana kobieta odważyła się po latach wyjść z domu i szukać pomocy. Zadzwoniłyśmy na ogólnopolską niebieską linię, dostałyśmy wskazówki jak krok po kroku działać. Ona odważyła się, pojechałyśmy pod wskazany adres na ul. Komuny Paryskiej w Bolesławcu. Bolał ją brzuch, wymiotowała, zanim złapała za klamkę spaliła kolejnego papierosa. I co? Zamknięte. Kolejny adres, kolejne godziny otwarcia... Kolejna wyprawa, przekonywanie, znowu ucieczka i zamknięcie się w sobie. Doszła biegunka, ale udało się, pojechałyśmy pod nowy adres... Zamknięte, nawet nie podane gdzie i kiedy udzielana jest pomoc... Za to wszędzie plakaty: STOP Z PRZEMOCĄ.Nam się udało, pomogli ludzie z Wrocławia. Kobieta była zdesperowana i przetrwała. Co z tymi, którzy w międzyczasie skoczyliby z mostu?

to naprawdę smutne i straszne zarazem co Pani pisze- maltretowane osoby bardzo rzadko decydują się na taki krok i jest to dla nich niezwykle trudne, dlatego też fachowa pomoc potrzebna jest od razu, a w Bolesławcu jak z każdą pomocą klapa- zresztą cale zaplecze socjalne w Polsce jest do likwidacji, bo przecież widzimy, że nie działa. Wciąż pokazują jeden po drugim przypadki gdzie ośrodki pomocy społ i wszelkie inne instutucje choć widza krzywdę ludzką to wcale nie reagują- reakcja jest dopiero gdy ktoś się zainteresuje tematem i gdy pokażą w telewizji- jednak najczęściej jest to wówczas gdy wydarzy się już tragedia i wtedy nie ma już co działać. Najlepsze są w tych reportażach Panie z ośrodków p. społ, które mówią, że kontrolowały i nic nie wskazywało na to czy na tamto... żałosne. Według mnie powinno się zlikwidować w całej Polsce , bez wyjątku wszystkie te ośrodki pomocy społecznej, pozwalniać obecnych pracowników, i zatrudnić młodzież, która aktywnie udziela się w różnych wolontariatach- oni wiedzą co znaczy pomagać, a nie jak brać co miesiąc pieniążki, a swoje obowiązki olewać.

parę lat temu również miałam dającą dużo do myślenia przygodę z ośrodkiem pomocy społ. w miejscowości Gromadka. Chciałam oddać całkowicie za darmo komplet mebli pokojowych- używanych lecz w bardzo dobrym stanie. Zadzwoniłam do osrodka i spytałam czy można przywieźć do nich mebelki, żeby rozdali osobom potrzebującym. Pani na to, że nie mogą ich przyjąć, gdyż nikt z gminy nie zgłosi się po nie, a jak spytałam dlaczego, to powiedziała, że będą się wstydzić. Napisałam więc ogłoszenie i wywiesiłam na tablicy w pobliżu rzeczonego ośrodka. W ciągu godziny znalazł się chętny i ucieszony zabrał meble. W kolejnych dniach dzwonili następni chętni, którzy również potrzebowali... wniosek nasuwa się sam. Paniom po prostu nie chciało się zająć sprawą... smutne, że osoby które są zatrudnione w takich miejscach nie interesują się wcale sprawami ludzi potrzebujących...smutne ale prawdziwe