Portal nr 1 w powiecie bolesławieckim
BolecFORUM Nowy temat
4 października 2004r. godz. 19:56, odsłon: 1600, hekko

Kliczków zaprasza

Zamek Kliczków informuje, że 16 października br. gościł będzie słynną skrzypaczkę brytyjską - Rachel Podger, autorkę płyty La Stravaganza Vivaldiego, która otrzymała wiele prestiżowych nagród w tym - nagrodę dla najlepszej płyty w kategorii Instrumentalna muzyka barokowa roku 2003.
(fot. Bolec.Info)

Program imprezy






zaprasza na kolejny koncert
z cyklu
Muzyka dawna - persona grata
Vivaldi, Leclair, Pisendel, Haendel koncerty skrzypcowe

16 października [sobota] godz. 18.00


Program koncertu:

  • Georg Philipp Telemann [1681–1767]
    - Ouverture fis-moll na smyczkli i basso continuo TWV 55: fis 1
    - Ouverture, Les Plaisirs, Angloise - Vivement, La Badinerie italienne - Viste, Loure, Menuet I / – Menuet II - Doucement, Courante, Le Batelage
  • Jean-Marie Leclair [1697–1764]
    - Koncert skrzypcowy op.10 nr 3 D-dur A[llegro moderato, Andante, Allegro ma non troppo]
  • Georg Friedrich Haendel [1685–1759]
    - Sonata a 5 (koncert skrzypcowy) B-dur na skrzypce, smyczki i basso continuo HWV 288 [Andante, Adagio, Allegro]
  • Antonio Vivaldi [1678–1741]
    - Sinfonia na smyczki C - dur RV 117 (z opery “La Senna Festeggiante” RV 693) [Allegro, Andante molto, Allegro molto]
  • Johann Georg Pisendel [1687–1755]
    - Koncert skrzypcowy da chiesa g-moll [Largo e staccato, Allegro, Largo, Allegro]
  • Johann Sebastian Bach [1685–1750]
    - Koncert klawesynowy A-dur BWV 1055 [Allegro, Largo, Presto]
  • Antonio Vivaldi
    - Koncert skrzypcowy Il Grosso Mogul D - dur RV 208 [Allegro, Grave, Allegro]

    Wykonawcy:
  • Rachel Podger [Wielka Brytania] - skrzypce
  • Orkiestra Arte dei Suonatori

    Bilety:
    - sprzedaż - Bolesławiecki Ośrodek Kultury Impresariat i przed koncertem w Zamku Kliczków
    - cena biletu: 10 zł

    O programie

    Kiedy parę lat temu Reinhard Goebel gościł na naszym festiwalu, wygłosił niezwykle odważną tezę twierdząc, że barok niemiecki powinni grać tylko Niemcy, włoski oczywiście – Włosi, francuski – Francuzi, zaś Polacy, rzecz jasna – wyłącznie polski. To dość szokujące stwierdzenie ma jednak swoje uzasadnienie i - co więcej - dowiódł tego sam szef legendarnego Musica Antiqua Köln tak nagrywając swego czasu tańce polskie Telemanna, jakby ten słuchał ich nie na weselu, ale na dogorywających poprawinach. Twierdzenie niemieckiego skrzypka, jak wszystkie ogólnikowe sądy, ma w sobie mniejszą lub większą część prawdy, zaś prawdą jest zapewne, że muzyka baroku nie była tak stylistycznie zunifikowana, jak muzyka w epokach późniejszych. Poza tym narodowe cechy w muzycznych stylach były wówczas przedmiotem zarówno niekłamanej dumy jak i ostrych sporów estetycznych już choćby między muzykami włoskimi i francuskimi. A co najbardziej ciekawe – ta barokowa stylistyczna różnorodność (zupełnie nieobecna w orkiestrach symfonicznych!) odrodziła się po trzystu latach wraz z orkiestrami powstającymi na fali ruchu muzyki dawnej. A wydawałoby się, że muzykologiczna lektura siedemnasto- i osiemnastowiecznych traktatów prowadzić powinna do jednakowych wniosków, obojętnie czy tekst bada muzyk włoski, niemiecki, francuski, angielski, hiszpański czy holenderski. Wydawałoby się, gdyż estetyczne konsekwencje muzykologicznych badań okazały się na tyle bogate w swej stylistycznej różnorodności, że można by odnieść wrażenie, iż na przykład Alessandrini, Kuijkenowie, Leonhardt, Harnoncourt, Gester, Gardiner, Banzo czy Goebel nigdy nie czytali tych samych tekstów źródłowych. Czytali, czytali, lecz każdy z nich przez pryzmat kultury, która „ulepiła” jego historyczną świadomość, estetyczną wrażliwość i intelektualne obywatelstwo. Każdy z nich też „mówiąc” do nas uniwersalnym językiem muzyki baroku czyni to w swoim narodowym dialekcie. Nasza orkiestra, Arte dei Suonatori, ma to wyjątkowe szczęście, że prawdopodobnie jako jedna z nielicznych w Europie od sześciu z górą lat barokowych dialektów uczy się wyłącznie w pracy z native speaker’ami. Dzisiaj po raz trzeci spotykamy się z uroczą Rachelą. Już pierwszy kontakt i wspólne próby sprzed trzech lat pokazały, że orkiestra rozumie się z Rachel w pół słowa, że łączy nas podobna wrażliwość i wiele niuansów emocjonalnych wyrażamy językiem muzyki w taki sam sposób, a to cechy absolutnie niezbędne przy pracy nad barokowymi koncertami nie tylko skrzypcowymi. Koncerty barokowe wymagają bowiem myślenia o partii solowej jako o jednym z elementów integrujących całość kompozycji. Wszelkie, nawet w najlepszym gatunku wycieczki solisty w skrajną indywidualność, tak efektowne w koncertach romantycznych, w muzyce baroku okazują się najczęściej czczym efekciarstwem. Tutaj bowiem im bardziej jednorodna jest stylistyka i niuanse artykulacyjne orkiestry i solisty, tym lepiej dla ostatecznego wyrazu. Solista i zespół grają rzecz jasna co innego ale w procesie komunikacji muzycznej muszą posługiwać się nie tylko tym samym językiem, ale i tym samym barokowym dialektem. Muzyka baroku uczy piękna poprzez pokorę. Pięknie uczy, prawda?

    Szymon Małecki

    Rachel Podger

    Nie tylko kolor włosów łączy Rachel Podger z Vivaldim. Skrzypaczka znakomicie czuje się w vivaldiańskim stylu i estetyce, zupełnie jakby uczyła się gry na skrzypcach w prowadzonej przez padre Antonia orkiestrze Ospedale de la Pieta… Wenecki awangardzista sprzed trzystu lat znalazł w niej znakomitego adwokata swej wiolinistycznej ekstrawagancji i gdyby żył - zapewne dedykowałby jej swoją La Stravaganzę. Jej talent, prócz Vivaldiego, zauważyli też liderzy londyńskich zespołów muzyki dawnej. Do tej pory grała między innymi z zespołem New London Consort, London Baroque i Gabrieli Players, a od 1997 roku jest koncertmistrzem i solistką zespołu The English Concert Trevora Pinnocka. Wcześniej występowała i nagrywała płyty z kameralnymi zespołami Florilegium oraz Palladian Ensemble, których była współzałożycielką. Ostatnio coraz częściej występuje z Academy of Ancient Music oraz z Orkiestrą Wieku Oświecenia (letnie tournee w USA) Dotychczasowe dokonania artystyczne brytyjskiej skrzypaczki sprawiły, że obecnie należy ona do ścisłej czołówki skrzypków barokowych. Jej nazwisko widnieje w katalogach takich wytwórni płytowych, jak Channel Classics Records, Decca, Linn Records, Archiv Produktion. Kocha skrzypce, co widać i słychać, ale potrafi poświęcić karierę dla najbliższych podporządkowując harmonogram swoich występów wychowaniu dwóch córeczek .

    Orkiestra Arte dei Suonatori

    Orkiestra Arte dei Suonatori należy dzisiaj do czołówki polskich orkiestr grających na instrumentach dawnych i jest wśród polskich zespołów barokowych formacją koncertującą najczęściej i najregularniej. Dzięki systematycznej, intensywnej pracy oraz dzięki artystycznym kontaktom z najwybitniejszymi muzykami europejskimi, amerykańskimi i japońskimi orkiestra wypracowała swój własny, indywidualny styl wykonawczy, charakteryzujący się pięknym brzmieniem, żywiołową, a jednocześnie głęboką ekspresją oraz łatwością w przyswajaniu sobie różnych muzycznych stylów i idiomów estetycznych. W zgodnej opinii krytyków oraz publiczności orkiestra Arte dei Suonatori jest jednym z najciekawszych zjawisk na europejskiej scenie muzyki dawnej ostatnich lat. Wydane przez zespół płyty spotkały się z entuzjastycznym przyjęciem międzynarodowej krytyki muzycznej i licznymi wyróżnieniami prasy muzycznej (Diapason d’Or, Gramophone Editor’s Choice, Choc du Monde de la Musique, Luister 10, 10 de Repertoire, Classics Today, Classic CD). Orkiestra Arte dei Suonatori jest inicjatorem i głównym bohaterem festiwalu „Muzyka dawna – persona grata” oraz festiwalu „Muzyka w Raju”, a także Festiwalu Haendlowskiego w Toruniu i Festiwalu Trzech Baroków we Wrocławiu. Za swoją działalność otrzymała „Medale Młodej Sztuki” i nominowana była do nagrody kulturalnej „Pegaza” oraz „Paszportu” tygodnika „Polityka”. W roku 2003 najbardziej opiniotwórcze na świecie pismo poświęcone muzyce klasycznej – brytyjski Gramophone uznał płytę „La Stravaganza” z koncertami Antonia Vivaldiego nagraną przez orkiestrę „Arte dei Suonatori” i brytyjską skrzypaczkę Rachel Podger najlepszą płytą w kategorii „instrumentalna muzyka barokowa” w roku 2003.


  • Wypowiedz się:
    Jeśli zostawisz to pole puste przypiszemy Ci losową ksywę.
    Publikacja czyichś danych osobowych bez zezwolenia czy użycie zwrotów obraźliwych podlega odpowiedzialności karnej i będzie skutkować przekazaniem danych publikującego organom ścigania.
    Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku. Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
    Daj nam Cynk - zgarnij nagrodę!

    Byłeś świadkiem jakiegoś wypadku lub innego zdarzenia? Wiesz coś, o czym my nie wiemy albo jeszcze nie napisaliśmy? Daj nam znać i zgłoś swój temat!

    Wypełnij formularz lub wyślij pod adres: [email protected].

    Kontakt telefoniczny z Redakcją Bolec.Info: +48 693 375 790 (przez całą dobę).

    REKLAMAMrowka zaprasza