Musi być do wyboru,
Zmieniać się, żeby tylko nic się nie zmieniło.
To łatwe, niemożliwe, trudne, warte próby.
Oczy ma, jeśli trzeba, raz modre, raz szare,
Czarne, wesołe, bez powodu pełne łez.
Śpi z nim jak pierwsza z brzegu, jedyna na świecie.
Urodzi mu czworo dzieci, żadnych dzieci, jedno.
Naiwna, ale najlepiej doradzi.
Słaba, ale udźwignie.
Nie ma głowy na karku, to będzie ją miała.
Czyta Jaspera i pisma kobiece.
Nie wie po co ta śrubka i zbuduje most.
Młoda, jak zwykle młoda, ciągle jeszcze młoda.
Trzyma w rękach wróbelka ze złamanym skrzydłem,
własne pieniądze na podróż daleką i długą,
tasak do mięsa, kompres i kieliszek czystej.
Dokąd tak biegnie, czy nie jest zmęczona.
Ależ nie, tylko trochę, bardzo, nic nie szkodzi.
Albo go kocha albo się uparła.
Na dobre, na niedobre i na litość boską.
:) DP nowy avatar... mi się kojarzy ze zdjęciem usg. Taka mała fasolka i stajesz się najważniejszym człowiekiem świata :) właśnie dla tej fasolki.
KRZYSZTOF KAMIL BACZYŃSKI
Poemat o Chrystusie dziecięcym
(fragmenty)
Dzieci w oczach noszą chabry
I powagę troglodyty.
Dzieci w oczach noszą prawdę,
Noszą białe, spełzłe mity.
Dzieci mają rączki kociąt,
Brodzą po kolana w śnie.
Odpływają okrętami,
Odpływają pod żaglami
Każdym liściem w jasny dzień.
Po błękitnych brodzą grzechach,
Po zielonych brzegach brodzą,
Okrętami z łup orzecha
Na bieguny snów odchodzą.
Na kolebkach białych pieśni
Złote kule niebem tocząc.
Dzieci noszą w oczach chabry,
Dzieci Boga noszą w oczach.
Dora Gabe*
Radość
Z piętra nade mną
sypią się kroczki:
przeszło dziecko.
O ty, radości,
co rozdzwaniasz
kryształy
mojego świecznika,
że z każdym krokiem
nowy ptak w nim śpiewa!
Zamilknijcie na półkach
moje książki,
ukryjcie w sobie mądrość
i wy, rękopisy i listy
w archiwach,
przyciszcie swój głos:
dziecko się narodziło między nami
i już stąpa pierwszymi kroczkami,
i śpiewa pieśnią słowika
w kryształach mego świecznika.
Nie wierzycie?
Wstydźcie się swej niewiary,
serce wierzy,
niechaj ono gada!
Cóż myślisz sobie Zimo
żeś wrócić raczyła,
że się w tobie kochamy?
Czy, że jesteś miła?
Czy lubimy snowboardy
i narty na stoku
oraz słońca promyczki
i wyciąg o zmroku?
Jesteś piękna za oknem
w puchowej sukience
ale przy odśnieżaniu
przemarzły mi ręce.
"Szukam świata w którym jedna jaskółka czyni wiosnę, gdzie szewc w butach chodzi, gdzie jak Cię widzą, to dzień dobry. Szukam świata, gdzie człowiek człowiekowi człowiekiem" J.B.
aaco napisał(a): :) DP nowy avatar... mi się kojarzy ze zdjęciem usg. Taka mała fasolka i stajesz się najważniejszym człowiekiem świata :) właśnie dla tej fasolki.
:) miłego
Dobry wieczór
aaco
Masz rację, to jest symbol życia :)
Mało kto rozumie, że to jedyne co posiadamy naprawdę :)
E
na zmarznięte ręce też jest sposób ;)
Prosty wiersz o rękawiczkach
pamiętam, jak kiedyś zgubiłam rękawiczki
wróciłam po nie po jakimś czasie
w miejsce, w którym miałam je ostatni raz
nie wierzyłam, że je tam znajdę
tak, jak nigdy nie wierzyłam w swoje szczęście
byłam studentką i mieszkałam w Krakowie
była zima
prawdopodobnie nie stać mnie było na nowe skórzane rękawiczki
znalazłam je wtedy obie leżące na środku brukowej ścieżki
nie wiem czemu, ale do dzisiaj pamiętam to proste zdarzenie
nie mam już tych rękawiczek
na długo później zgubiłam jedną z nich
i pozbyłam się tej drugiej
pamiętam natomiast dokładnie, że do końca tamtej zimy
wierzyłam w swoje szczęście
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
