Stanowczo nie zgadzam się na jednorazowe zabieranie dzieciaczków! :>
Chyba , że przyjmie to charakter stałej i w miarę regularnej współpracy czyli coś na podobieństwo wujostwa. :)

Dlatego warto zostać tak zwaną rodziną zaprzyjaźnioną.Nie próbować zostać rodzicem,lecz kimś w rodzaju przyjaciela,odwiedzić,spędzić razem święta,ferie,pograć w piłkę,wysłuchać.To naprawdę nic nie kosztuje,jedynie odrobinę naszego czasu.A te dzieci są bardzo mądre i rozumieją wiecej niż nam się wydaje.Nie na miejscu jest nazywanie empatii i chęci pomocy drugiej osobie idiotyzmem.I jeżeli ktoś ma wątpliwości niech odwiedzi te dzieci i z nimi porozmawia jak wiele znaczy dla nich nawet krótka chwila w "normalnym" środowisku.

Prosilibyśmy o jakieś konkrety. Najlepiej niech się wypowie osoba, która już to robiła i jest zorientowana w temacie.

Dyskusja - brać czy nie brać, chyba jest zbędna.

moja mama była w domu dziecka w latach 60tych i nie wypowiadajcie się jeśli nie znacie tematu, ją i jej siostrę zabierała pewna pani na święta itp i była to dla nich świętna sprawa, w dorosłym życiu też utrzymywały kontakt, więc napradę jeśli ktoś nie wie niech się nie udziela, bo to głupie i bez sensu. Podziwiam dobrych ludzi, którzy chcą dać dzieciom namiastkę normalnego domu nawet tylko w święta.

Nie podoba mi się ta forma nazywania dziecka,-dzieciaczek-,dziecko to nie jest jakaś maskotka np.misiaczek

Bardzo mnie ten temat POruszył.Zastanawiałem się nad sensem tego przedsięwzięcia jest bardzo szlachetne i wymaga wiele odwagi i samozaparcia.Szacun dla tych odważnych.Ale do rzeczy zastanawiałem się cz nie dołączyć do odważnych ,ale chyba jestem tchórzem?tak POmyślałem.Ale PO rozmowie z żoną (przedszkolanka kierunek pracy dzieci specjalnej opieki) i przemyśleniach nie jestem tchórzem.Popatrzmy też na psychike dziecka to nie jest świąteczna zabawka.wiem że POsypią się gromy na mnie,ale zostane przy zdaniu mojej żony.Tak będzie lepiej.

czytam... :)
każdy z Was ma trochę racji... :)

bo nie chodzi o to by obsypywać te dzieci drogimi prezentami tylko dać im po prostu odczuć że są dla kogoś ważne,że kogoś obchodzą.takie wizyty,wypady co jakiś czas może dać takiemu dziecku dużo radości.dzieci nie są naiwne ...zwłaszcza takie dzieci i można im śmiało wyjaśnić na czym taka forma spotkań polega.