magnum44 napisał(a): Skąd wiesz, że nie ,miłuję :D

Zmywanie i sprzątanie a potem czas na miłowanie :P
Nie dziękuj :P

~-:) napisał(a):
Raczej na garnków zmywanie i domu sprzątanie :P :D

Masz rację :)
(jak zwykle :P)
Nie jestem damessą,
sama sprzątam w swoim domku i dlatego dłużej mnie teraz nie było,
bo zmyłam gary po obiedzie :D :D
Ale dobre rozplanowanie czasu pozwala na:
"garnków zmywanie i domu sprzątanie"
oraz na miłowanie :*

magnum44 napisał(a): na miłowanie :*

:* Racja :*

~ napisał(a): mlody jestes casablanka :), ciekawe jak za np 10 lat bedzies postrzegal swiat :)

a skąd wiesz, jak młody jestem? :)


Dopisane 13.06.2011r. o godz. 17:31:

~-:) napisał(a):

magnum44 napisał(a): Skąd wiesz, że nie ,miłuję :D

Zmywanie i sprzątanie a potem czas na miłowanie :P
Nie dziękuj :P

ło! odnalazłem wierszowanie?! ;) :D

~-:) napisał(a):

magnum44 napisał(a): na miłowanie :*

:* Racja :*

Czasami też mam rację :D

casablanca napisał(a):
ło! odnalazłem wierszowanie?! ;) :D

Ze mnie w duszy poeta ale głowa niestety nie ta :P

MIARA MIŁOŚCI.

"Zawsze chciałem wiedzieć, czy byłbym w stanie kochać tak, jak ty" rzekł uczeń do swego hinduskiego mistrza.
"Nie ma nic poza miłością" odparł mistrz. "To dzięki niej świat wciąż się kręci, a gwiazdy trzymają firmamentu."
"Wiem to wszystko. Skąd jednak mam wiedzieć, czy ma miłość jest dostatecznie silna?"
"Spróbuj zajrzeć w głąb siebie i odkryć czy ulegasz miłości, czy może uciekasz od własnych uczuć. Ale nie zadawaj takich pytań: miłość nie jest ani silna, ani słaba. Nie możesz mierzyć uczucia tą samą miarą, którą mierzysz chociażby odległości; jeśli postępujesz w ten sposób, zobaczysz jedynie swe odbicie, jak księżyc w jeziorze, lecz nie będziesz podążał swoją ścieżką."

Pewna róża marzyła w dzień i w nocy o towarzystwie pszczół, jednak żadna nigdy nie usiadła na jej płatki.
Mimo to roślina nie przestawała marzyć: przez wiele długich nocy wyobrażała sobie niebo przesłonięte rojem pszczół podlatujących do niej i całujących ją czule. W ten sposób róża zdołała przetrwać do kolejnego dnia, kiedy to otworzyła się ponownie na promienie słońca.
Pewnej nocy księżyc, wiedząc jak bardzo róża jest samotna, zapytał:
- Nie jesteś zmęczona czekaniem?
- Być może. Jednak muszę dalej walczyć.
- Dlaczego?
- Jeśli się nie otworzę, zwiędnę.
W chwilach, kiedy samotność wydaje się niszczyć całe piękno, jedynym sposobem aby się temu oprzeć jest pozostanie otwartym.


co jest prawdziwą miarą naszej miłości? czy warto kochać? i dlaczego? :)

polecam lekturkę => Listy Gibrana :)

magnum44 napisał(a): Czasami też mam rację :D

Ale tylko czasami :D
Nie tak jak niektórzy z NAS:D :D