Uparcie chce odpowiedzi bo taki jest temat-to oczywiste a skoro pytam to widocznie biore opinie pod uwage pod warunkiem ze ktos napisze na temat.

Dobrze wiem ze kazda szkola zadaje zadania do domu i to jest oczywiste ale rozne szkoly roznie zadaja i o to pytam i nie potrzebuje zeby mi ktos DORADZAL tylko napisal jak gdzie jest i tyle.

~ napisał(a):

~ napisał(a): Rozumiem ale czy faktycznie w tych szkolach tak duzo zadaja ze trzeba codziennie po kilka godzin odrabiac lekcje? Przeraza mnie to ze pol dnia 6 latek bedzie w szkole i nastepnych kilka godzin bedzie siedzial przy lekcjach.

To go cofnij do przedszkola jak nie ogarnia,jeśli cię przeraża fakt ,ze dziecko ma sie uczyć to po co w ogóle do szkoły ma chodzić,właśnie o to chodzi,ze ma się uczyć i wyjść z każdej szkoły[od najniższej począwszy],inteligentnym młodym człowiekiem a nie bucem i tumanem.Dziecko ma siedzieć przy lekcjach bo nie ma nic innego do roboty ,niektórym rodzicom wydaje się ,ze szkoła to zabawka i bronią swoje potomstwo przed wiedzą a potem na stare lata płacz i narzekanie ,ze potomek żadnego wykształcenia nie był w stanie uzyskać i siedzi na utrzymaniu "starych".Dzieciaków od małego trzeba zachęcać do nauki żeby na ludzi wyrośli a nie tylko uczyć ,ze mają się wyłącznie bawić i mieć gdzieś to co każą nauczyciele.

Nasz system edukacyjny jest tragiczny, poziom wysoki niski rodzice mało się nie .... za przeproszeniem przeczytajcie sobie kilka ciekawych rzeczy na temat edukacji w Finlandii ! Bodajże najlepiej opracowany system na świecie i bardzo skuteczny


1. Wiedza to tak naprawdę jedyny towar eksportowy Finlandii. Ten skandynawski kraj nie posiada praktycznie żadnych zasobów naturalnych z wyjątkiem drewna, którego jest tutaj pod dostatkiem. Finowie rozpoczęli gruntowną reformę swojego systemu szkolnictwa w latach 70-tych ubiegłego wieku. Dzięki inwestowaniu w badania i rozwój i budowaniu społeczeństwa opartego na wiedzy zdołali podźwignąć się z biedy, która panowała tu aż do XX wieku.

2.W międzynarodowych testach PISA dla 15-latków przygotowywanych przez OECD uczniowie z Finlandii byli na pierwszym miejscu (w 2000 i w 2003 roku) oraz na drugim w 2006 i w 2009 roku (w kategoriach czytanie i matematyka). Za każdym razem Finowie deklasowali inne europejskie społeczeństwa. Grafika: wyniki testów PISA w 2009 r., International Student Assessment”, OECD Factbook 2011-2012: Economic, Environmental and Social Statistics, OECD Publishing, http://dx.doi.org/10.1787/factbook-2011-81-en

3.Dziecko w Finlandii zaczyna naukę w wieku 7 lat i zanim osiągnie 16 lat nie jest prawie wcale testowane, a nauczyciele starają się nie zadawać prac domowych. „W pierwszych sześciu latach nauki nie chodzi o sukces akademicki, dlatego nie oceniamy uczniów. Chodzi o to, aby dziecko było gotowe do uczenia się później i znalazło swoją pasję” – mówił gazecie New York Times w grudniu zeszłego roku dr Pasi Sahlberg, autor książek na temat fińskiego systemu edukacji.


4.Praca nauczyciela to prestiż. Aby uczyć w szkole trzeba posiadać co najmniej tytuł magistra. Po zawodzie lekarza, nauczyciel to druga najbardziej pożądana profesja w Finlandii. Uczelnie pedagogiczne kształcą na najwyższym poziomie i są oblegane przez młodych ludzi – na jedno miejsce przypada tu minimum 8 kandydatów. „Dostać się na pedagogikę jest trudniej, niż na prawo czy medycynę” – twierdzi dr Pasi Sahlberg. Jak podaje New York Times, pensja początkującego nauczyciela wynosiła w Finlandii 29 tys. dol. w 2008 r.

5. W Finlandii niemal wszystkie szkoły, także uniwersytety, są instytucjami państwowymi. W nielicznych prywatnych szkołach uczniowie nie płacą czesnego za naukę – wszystkie koszty są finansowane przez państwo. Udzielanie płatnych korepetycji jest zakazane, więc każdy uczeń otrzymuje dodatkową pomoc w nauce w ramach zajęć szkolnych. Uczniowie mogą też liczyć na darmowy transport do szkoły i posiłki między lekcjami, a studenci – na preferencyjne pożyczki dofinansowywane przez państwo. Grafika: wydatki na edukację jako proc. PKB w krajach OECD; "International Student Assessment”, OECD Factbook 2011-2012: Economic, Environmental and Social Statistics, OECD Publishing, http://dx.doi.org/10.1787/factbook-2011-81-en

6. Fiński nauczyciel spędza w klasie średnio 4 godziny dziennie. Dodatkowo jest zobowiązany przeznaczyć 2 godziny tygodniowo na doskonalenie swoich umiejętności i kompetencji zawodowych - wszystkie kursy są finansowane przez państwo. Rok szkolny w Finlandii rozpoczyna się w połowie sierpnia i trwa do końca maja. Integralną częścią nauki jest zabawa, na pierwszym miejscu stawiana jest współpraca nauczyciela z uczniem na zasadzie partnerstwa.


7. W fińskich szkołach nie ma podziału na uczniów zdolnych i słabych, wszyscy bez względu na umiejętności uczą się w tych samych grupach liczących po około 16 osób. Wszystkie szkoły w całym kraju oferują równie wysoką jakość kształcenia. Być może właśnie dlatego różnice między poziomem wiedzy najsilniejszych i najsłabszych uczniów są tu najmniejsze na świecie. Indywidualny tok nauczania zaczyna się w Finlandii już na poziomie szkoły średniej – od tego momentu uczniowie mogą sami wybierać sobie kursy.

8. 66 proc. fińskich uczniów idzie na studia - to najwyższy odsetek w Europie. Dyplom wyższej uczelni uzyskuje z powodzeniem aż 93 proc. studentów, pod tym względem Finlandia nie ma sobie równych na świecie.


9. W Finlandii funkcjonuje bardzo dobrze rozwinięty system pozaszkolnego kształcenia ustawicznego. Jak wynika z danych Finnish Adult Education Association, w kursach dla dorosłych bierze udział około 1,4 mln Finów rocznie. To olbrzymia ilość biorąc pod uwagę fakt, że cały kraj zamieszkuje ponad 5,3 mln osób.


10.Finlandii wystarczyło 40 lat, aby wspiąć się na szczyty międzynarodowych rankingów systemów edukacji. Finowie zrezygnowali z tradycyjnej koncepcji nauczania: wybrali decentralizację szkolnictwa i odeszli od sztywnych systemów oceniania, które są podstawą szkolnictwa w innych rozwiniętych krajach. Sukces fińskiego systemu edukacji jest tak duży, że nawet Niemcy i USA chcą wzorować się Finlandii i w oparciu o jej doświadczenia poprawiać jakość swojego szkolnictwa.



Niestety u nas nigdy się tak nie stanie :/

za długi tekst nikt tego nie przeczyta

Racja, jak rodzicom się z dziećmi nie chce godzinkę posiedzieć przy lekcjach, to co dopiero 10 podpunktów wałkować...

Racja, jak rodzicom się z dziećmi nie chce godzinkę posiedzieć przy lekcjach, to co dopiero 10 podpunktów wałkować...

Na temat SP3 powiem tyle /z własnego też doświadczenia/, że wysoki poziom wiedzy, wynika z wiedzy rodziców, którzy ślęczą po szkole ze swoimi pociechami
W szkole są braki kadrowe, czasem sprzętu, a co gorsza klas. Nie ma nauczycieli z pasją- wszystko na, JAK Z PIOSENKI "NA ABY ABY.." To szkoła na peryferiach miasta) w większości szkół ogłaszają się ludzie proponujący jakąś ciekawą formą spędzania czasu (w SP3 nie ma zajęć plastycznych, tanecznych, różnego typu sportowych, czy nawet szachowych albo harcerskich, skautów czy coś podobnego)-rodzice dowożą dzieci na miasto.Tu popołudniu hula wiatr a jedyne oblężenie jest, gdy są wywiadówki. W szkole króluje j.niemiecki- /tak jak za komuny j.rosyjski/ Za j.angielski, to jak ciebie stać, to płać albo podwóź dziecko na inne płatne kursy! Dzieci wychodząc z tej szkoły nie mają żadnej tęsknoty za nią. Szkoda, że jest regionalizacja,

~ napisał(a): za długi tekst nikt tego nie przeczyta

Ja przeczytałam cały tekst i zgadzam się, że u nas jest taki model nie do przyjęcia, mniej rozumnymi łatwiej się rządzi.