~ napisał(a):

~ napisał(a): za długi tekst nikt tego nie przeczyta

Ja przeczytałam cały tekst i zgadzam się, że u nas jest taki model nie do przyjęcia, mniej rozumnymi łatwiej się rządzi.

To moze niech ci bardziej rozumni wyjdą na ulice strajkowac, niech nie dadzą sobą rządzic :>
Mozna sobie porownywac jak to jest w innych krajach z edukacją, zarobkami itp. i marzyc jak to fajnie mogloby byc u nas ale zycie szybko sprowadza nas na ziemie. Po częsci od nas zalezy jakie zycie bedą mialy nasze dzieci jak je przygotujemy do zycia, jak bedziemy tylko chuchac i dmuchac i na kazdym kroku żałowac jakie to one biedne to napewno im to nie pomoze.

Tylko prywatyzacja edukacji daje jakiekolwiek szanse na krok naprzód

Prywatyzacja szkół na chwilę obecną nie naprawi problemów w edukacji. Wystarczy zniesienie obowiązku nauki od 16 roku życia i przywrócenie egzaminów do szkół średnich i na studia. Wówczas wszyscy zainteresowani będą zmotywowani do nauki (i nauczania;>).

Niestety za uczniem idą pieniądze i banda przy korycie nie zaryzykuje obniżenia wieku, żeby czasem ktoś się za szybko nie rozmyslil. Powtarzam zatem, tylko pełne odcięcie pepowiny.

Prywatyzacja nie zmieni jednego: cięcia kosztów. Skończyłaby się szybkim obniżeniem poziomu nauczania w "szkołach tańszych", ale szkoły "droższe" z czasem też zaczęłyby bardziej cenić sobie dochód od jakości nauczania, przy okazji cięłyby koszty. Prestiż w polskich warunkach nie jest tak kuszący jak zarobki szefów wszelakich przedsiębiorstw ;> Dobre szkolnictwo byłoby tylko dla prawdziwych elit ekonomicznych, nie intelektualnych. Tworzą się getta zarządzane przez ograniczonych moralnie, ale wykształconych bogaczy itd.;> Pomijam, że sama wizja prywatyzacji to utopia.

Nauka do 16 roku życia, przywrócenie egzaminów do szkół średnich i na studia - rozwiązanie wymagające mniejszych nakładów, przynoszące lepsze skutki dla większości społeczeństwa, nie tylko dla bogatych.

Ależ cięcia kosztów to podstawa w każdym biznesie i jakoś nikt nie narzeka na jakość świadczonych usług, ewentualnie zmienia usługodawcę.szkolnictwo to biznes jak każdy inny.Ponadto, proszę zwrócić uwagę na fakt, że najwyższy poziom szkolnictwa wyższego na świecie oraz szkół średnich występuje w sektorze prywatnym np w USA lub GB (model fiński jak na razie mnie nie przekonuje, bo co innego unijne statystyki, a co innego liczba noblistow i nowych patentów opracowanych/wywodzących się z danej szkoły /uczelni). Przy powszechności edukacji prywatnej ceny też by spadły proszę mi wierzyć.

"Ależ cięcia kosztów to podstawa w każdym biznesie i jakoś nikt nie narzeka na jakość świadczonych usług, ewentualnie zmienia usługodawcę"

Oczywiście, ale proces edukacji dziecko przechodzi tylko raz: tylko raz jest uczniem szkoły podstawowej, tylko raz jest uczniem gimnazjum itd. Człowiek to nie jest samochód (analogia per "cięcia kosztów" - elektroniczne podkręcanie liczników;>) i tutaj nie ma miejsca ani czasu na eksperymenty.

Jeżeli chodzi o modele edukacyjno-wychowawcze z innych państw, mam dystans do wszystkich - nie tylko do wspomnianego fińskiego. Każdy kraj ma swoje uwarunkowania, mierzy się z charakterystyczną mentalnością obywateli, a nawet wpływ środowiska naturalnego nie jest bez znaczenia (kwestie długości przerw śródlekcyjnych, okresów feryjnych itp.). Nie możemy mierzyć bezkrytycznie do innych modeli. Paradoksalnie, polska oświata stała na bardzo wysokim poziomie i to kolejne zmiany (słowo "reforma" jest tak "brzydkie", że aż nie chce przechodzić przez palce) ją zniszczyły i prowadzą do wynarodowienia społeczeństwa. Owszem, Polacy wypadają coraz lepiej (standaryzowanie wyników europejskich) w wypełnianiu testów (małpa też mogłaby trafić szóstkę w totka), ale polska młodzież ma coraz większe problemy z czytaniem ze zrozumieniem, z formułowaniem własnego zdania. Dla mnie jest to potwierdzenie tezy, że unifikacja wszystkiego prowadzi do... niczego. Na młodzieży, na dzieciach nie można eksperymentować. Prywatyzacja oświaty może przynieść różne skutki (widzę więcej zagrożeń niż korzyści). Moim zdaniem warto wrócić do tego, co już sprawdziło się na polskim gruncie.

Trochę jednak zbaczamy z tematu głównego dyskusji.

Rodzice, każda szkoła jest dobra, jeżeli dziecko chce się uczyć, a rodzice go w tym będą dopingować. Nawet najgorszy nauczyciel nie może przeszkodzić dziecku w nauce, jeżeli ma ono jasno wytyczone cele :-)

W każdym bądź razie miło było wymienić myśli