31 lipca 2014r. godz. 13:34, odsłon: 12219, Sebatian Zielonka
Dawne Suszki
Suszki to osada leżąca na południe od Bolesławca. Do 1945 roku funkcjonowała pod niemiecką nazwą Durr Kunzendorf.
Na pocztówce widzimy „Gospoda pod cesarską koroną” z salą taneczną i ogrodem koncertowym (fot. mat. autora)
Powstanie wsi datuje się na XIII wiek i związane jest z niemieckim osadnictwem na tych terenach. W 1549 roku w osadzie uruchomiono punkt sprzedaży soli, co przyczyniło się do wzrostu gospodarczego miejscowości. Sól w tym okresie historycznym była nazywana białym złotem. W 1663 roku starosta von Nostithz nabył od miasta Lwówka Śląskiego przywileje piwne w zamian za pomoc finansową dla kościoła miejskiego. Produkcja piwa była przywilejem, który zapewniał stałe dochody. W dzisiejszych Suszkach Górnych znajdował się „Gaj Luizy”, była to gospoda wraz z innymi atrakcjami, które umilały czas mieszkańcom i podróżnym. Na początku XX wieku miejscowość słynęła z produkcji drobiu, a jedną z najnowocześniejszych ferm w okolicy prowadził Marcin Droth od 1915 roku. We wsi przed II wojną światową funkcjonowały nowoczesne gospodarstwa rolne, które słynęły z innowacyjnych rozwiązań technicznych jak na ówczesne czasy. W osadzie znajduje się pomnik, poświęcony żołnierzom poległym w czasie I wojny światowej, a pochodzącym z Suszek. W ten sposób dawni mieszkańcy uwiecznili pamięć o swoich bliskich, którzy polegli na frontach wojny. Dziś piękno dawnych Suszek możemy podziwiać na starych pocztówkach, które przetrwały zawirowania historii.
Na pocztówce widzimy „Gospoda pod cesarską koroną” z salą taneczną i ogrodem koncertowym
Widokówka prezentuje: restaurację, park oraz wieżę widokową w tzw. „Gaju Luizy”
Na pocztówce z pierwszej połowy XX wieku widzimy gospodę oraz pomnik poległych na frontach I wojny światowej
Panorama wsi
Źródła i zdjęcia: Wratislaviae Amici, Przewodnik historyczny po gminie Bolesławiec, M. Olczak, Z. Abramowicz.
Dawne Suszki
~TŁ niezalogowany 31 lipca 2014r. o 23:17
Historia powstania Suszek wiąże się z górnictwem złota, które funkcjonowało w okolicy Lwówka i Bolesławca, gdzie istniało kilka gwarectw górniczych. Do dziś świadczą o tym doskonale pozostałości w terenie; na południe od Suszek zachowały się czytelne relikty płuczek.
Jeśli chodzi o nazwę to na przestrzeni wieków przeszła ona małą ewolucję. Najstarsza forma pochodzi z 1305 r. i brzmiała Cuncendorf. Później pojawiają się w źródłach formy Cunzindorf, Wenig-Cunzendorf, Dürr Kunzendorf. Wskazują one wyraźnie na genezę powstania wsi, którą założyli niemieccy osadnicy, a ich przywódca, fachowo zwany zasadźcą, nosił imię Kunz.
Przez większość lat swego istnienia formalnie Suszki wchodziły w skład dóbr w Skale. Administracyjnie przynależały do powiatu lwóweckiego, choć z racji mniejszej odległości ludność wiązała się bardziej z Bolesławcem. Pośród właścicieli byli przedstawiciele wielu słynnych śląskich rodów, wymienić warto choćby Rederów, Promnitzów, Pücklerów, księcia kurlandzko-żagańskiego oraz książęcy ród Hohenzollern -Hechingen i Hohenzollern-Sigmaringen.
Wieś nigdy nie rozwinęła się znacząco, nie zbudowano tu kościoła, mieszkańcy należeli do ewangelickiej parafii we Włodzicach i do katolickiej parafii w Warcie Bolesławieckiej. Istniała tu komora celna oraz solna, a także browar, który jednakże nie utrzymał się długo z racji protestów Lwówka, który miał prawo mili.
Dzisiejsza droga umożliwiająca wygodny dojazd powstała dopiero w II połowie XIX wieku, przecinając dawną główną ulicę na linii wschód-zachód.
Carlshof miał zostać założony dużo później niż wieś, bo dopiero w 1787 roku. W jego nazwie uwiecznił się właściciel – starosta bolesławiecki Karl Wilhelm Erdmann von Reder. Była to niezależna osada, którą później w ramach jednej z reform administracyjnych scalono w jedna gminę (wtedy jako gminę traktowano każdą wieś) z Suszkami.
W Karlshofie powstał Luisenhain – wspomniany lokal, którego marne relikty do dziś można oglądać w lesie. W nazwie tej uwieczniona została księżniczka żagańska Maria Louise Pauline.
Przedwojenne przewodniki polecają spacer przez boelsławiecki las, Nowe Jaroszowice do suszeckich restauracji. Dolna, której budynek wciąż stoi przy drodze, pierwotnie nazywał się "Pod cesarską koroną”. Po pierwszej wojnie patriotycznie przemianowano go na "Pod niemiecką koroną”.
Warta wspomnienia jest historia powojennej nazwy. Przybywający na Dolny Śląsk Polacy oddolnie nazwali wieś Janina. Dzisiejsza nazwa, nieco błędna, została ustalona w 1946 r. przez komisję nazewniczą.
Pojawiający się po raz pierwszy w nazwie w 1726 roku przedrostek "dürr" ma w języku polskim dwa znaczenia – uboga (o glebie) oraz suchy. Wspomniana komisja, nie mając pojęcia o lokalnych uwarunkowaniach, utworzyła nazwę od znaczenia drugiego, gdy rzeczywistość zdecydowanie bardziej odpowiada pierwszemu. Choć tutaj można mieć problem ze stworzeniem jakiegoś sensownego słowa: Ubożki, Ubogice? Ale to już są tylko luźne dywagacje.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
Daj nam Cynk - zgarnij nagrodę!
Byłeś świadkiem jakiegoś wypadku lub innego zdarzenia? Wiesz coś, o czym my nie wiemy albo jeszcze nie napisaliśmy? Daj nam znać i zgłoś swój temat!
Powstanie wsi datuje się na XIII wiek i związane jest z niemieckim osadnictwem na tych terenach. W 1549 roku w osadzie uruchomiono punkt sprzedaży soli, co przyczyniło się do wzrostu gospodarczego miejscowości. Sól w tym okresie historycznym była nazywana białym złotem. W 1663 roku starosta von Nostithz nabył od miasta Lwówka Śląskiego przywileje piwne w zamian za pomoc finansową dla kościoła miejskiego. Produkcja piwa była przywilejem, który zapewniał stałe dochody. W dzisiejszych Suszkach Górnych znajdował się „Gaj Luizy”, była to gospoda wraz z innymi atrakcjami, które umilały czas mieszkańcom i podróżnym. Na początku XX wieku miejscowość słynęła z produkcji drobiu, a jedną z najnowocześniejszych ferm w okolicy prowadził Marcin Droth od 1915 roku. We wsi przed II wojną światową funkcjonowały nowoczesne gospodarstwa rolne, które słynęły z innowacyjnych rozwiązań technicznych jak na ówczesne czasy. W osadzie znajduje się pomnik, poświęcony żołnierzom poległym w czasie I wojny światowej, a pochodzącym z Suszek. W ten sposób dawni mieszkańcy uwiecznili pamięć o swoich bliskich, którzy polegli na frontach wojny. Dziś piękno dawnych Suszek możemy podziwiać na starych pocztówkach, które przetrwały zawirowania historii. 
