Narodowcy uczcili pamięć Żołnierzy Wyklętych

Niezłomni Bohaterowie, Żołnierze Wyklęci, Bolesławiec pamięta!

Manifestacja patriotyczna bolesławieckich Narodowców (fot. Kazimierz Marczewski)

W niedzielę, 28 lutego w Bolesławcu odbyły się uroczystości związane Narodowym Dniem Pamięci „Żołnierzy Wyklętych przypadajacym na 1 marca 2016r.

Demonstrację zorganizowali bolesławieckie środowiska patriotyczne.Około godziny 19.00  po Mszy Świętej, która odbyła się w kościele Matki Boskiej  Nieustającej Pomocy na Placu Zamkowym Kilkaset młodych osób uczestniczyło w  marszu pamięci Żołnierzy Wyklętych.Trasa marszu z pochodniami prowadziła od Placu Zamkowego  pod Pomnik "Polski Walczącej" przy ulicy Kubika. W trakcie pochodu jego uczestnicy skandowali między innymi: "Cześć i Chwała Bohaterom", "Narodowy, Narodowy, Radykalizm", "Raz sierpem, raz młotem w czerwoną hołotę", "Armia Wyklęta - Zagłębie o was pamięta", "Narodowe, Narodowe Siły Zbrojne", "Bohaterów pamiętamy, komunistom - życ nie damy" i inne hasła . 

Pod Kotwicą przy ul. Kubika manifestujący odśpiewali  hymn narodowy, złożyli wiązanki kwiatów i wygłosili przemówienie okolicznościowe.A następnie zaprosili wszystkich na derby Dolnego Śląska w piłce nożnej.

Trzeba przyznać, że tym razem demonstracja przebiegała bardzo spokojnie i godnie uczciła pamięć o Żołnierzach Wyklętych.

Na plakacie informujacym o manifestacji, zauważyśmy pierwsze wersy wiersza nieznanego autora, udało nam się ten wiersz odnaleźć w internecie i prezentujemy go w całości.

"Polscy bandyci"

Za carskich czasów, wiemy to sami
Byliśmy zwani wciąż bandytami
Każdy, kto Polskę ukochał szczerze
Kto pragnął zostać przy polskiej wierze,
Kto nie chciał lizać moskiewskiej łapy
Komu obrzydły carskie ochłapy
I wstrętnym było carskie koryto
Był "miateżnikiem" - polskim bandytą.
"Polskich bandytów" smutne mogiły
Tajgi Sybiru liczne pokryły.
Przyszedł bolszewik - znów piosnka stara
Czerwonych synów białego cara.
Polak, co nie chciał zostać Kainem,
Że chciał być wiernym ojczyźnie synem,
Chciał jej wolności w słońcu i chwale,
A że śmiał mówić o tym zuchwale,
Że nie chciał by go więziono, bito,
Był "reakcyjnym polskim bandytą".
I znowu Sybiru tajgi pokryły
"Polskich bandytów" smutne mogiły.
Gdy odpłynęła krasna nawała
Germańska fala Polskę zalała.
Kto się nie wyrzekł ojców swych mowy,
W pruską obrożę nie włożył głowy,
Nie oddał resztek swojego mienia,
Swojej godności, swego sumienia,
Kto nie dziękował, kiedy go bito,
Ten był "przeklętym polskim bandytą".
Więc harde "polskich bandytów" głowy
Chłonęły piece, doły i rowy.
Teraz, gdy w gruzach Germania legła,
Jest Polska "Wolna i Niepodległa",
Jest wielka. Młoda, swobodna, śliczna,
I nawet mówią "demokratyczna".
Cóż z tego, kiedy kto Polskę kocha,
W kim pozostało sumienia trochę,
Komu niemiłe sowieckie myto,
Jeszcze raz został "polskim bandytą".
I znowu polskości tłumią zapały
Tortury UB, lochy, podwały.
O Boże, chciałbym zapytać Ciebie,
Jakich Polaków najwięcej w niebie?
(głos z góry)
Płaszczem mej chwały, blaskiem okryci
Są tutaj wszyscy "polscy bandyci".