Też znam Sztaudyngera, ale tego co pamiętam nie napiszę tu never!
Zbyt wulgarne
;)

właśnie! nie daj się prosić! to się zaczyna robić ciekawe... :)
postaraj się oszukać automatycznego moderatora!!

lazankowy napisał(a): nie daj sie prosic :PDopisane 11.06.2011r. o godz. 23:28:nie daj sie prosic :P

Ok.
Na priv - A.F. ;)

Jak zapewnić nam nieśmiertelność, Chariel

autor mniej znany :)

Wszystko przemija, zwłaszcza przemijanie
Kochanie moje - przeminie kochanie!
Nie kochaj mnie więc bo miłość przeminie
I wiń mnie, ach wiń - wina się przewinie!
Świat się przekręci, bo dzisiaj się kręci
A skoro jest Śmierć - nie będzie już Śmierci!
A skoro nie będzie, to będzie wciąż będzie
Z nas nie łabędzi - dwa białe łabędzie
Nie było nas, więc - czeka nas Bycie!
O zmierzchu spłyńmy, to znaczy o Świcie
Z Twoich Łez




Dopisane 12.06.2011r. o godz. 00:04:

a dokładniej! autorem jest Marek Sztarbowski z Warszawy :)

Przepięknie Marek napisał - buźka dla Niego za napisanie i dla Ciebie za zamieszczenie
:* :*

Ciało szczęścia.



Wtem, gdy się księżyc zachmurzył,

dźwiękły kroki od wichru prędsze

i w drzwiach tarasu, na piętrze,

zapalił się amarant elektrycznej róży.



Przez szklane, ciepłym wiatrem szarpane podwoje,

noc zagląda do wnętrza, gdzie w miłosnym splocie

ciało szczęścia, rozdarte na dwoje,

zrasta się, jak jaszczurka, po wielkiej tęsknocie.


Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Kto chce, bym go kochała.



Kto chce, bym go kochała, nie może być nigdy ponury

i musi potrafić mnie unieść na ręku wysoko do góry.

Kto chce, bym go kochała, musi umieć siedzieć na ławce

i przyglądać się bacznie robakom i każdej najmniejszej trawce.



I musi też umieć ziewac, kiedy pogrzeb przechodzi ulicą,

gdy na procesjach tłumy pobożne idą i krzyczą.

Lecz musi być za to wzruszony, gdy na przykład kukułka

kuka lub gdy dzięcioł kuje zawzięcie w srebrzystą powlokę buka.



Musi umieć pieska pogłaskać i mnie musi umieć pieścić,

i smiać się, i na dnie siebie żyć słodkim snem bez treści,

i nie wiedzieć nic, jak ja nic nie wiem, i milczeć w rozkosznej

ciemności, i byc daleki od dobra i równie daleki od złości.


Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

to jest piękna prawda . Tylko czy dzisiaj ktoś potrafi takir słowa zrozumieć ... Gdyby wszyscy sugerowali się wierszami , świat byłby o wiele mniej skomplikowany .