Wystarczy posłuchać transmisji z obrad rady, żeby się przekonać, że w większości przypadków wykształcenie ma znaczenie.

Najgorzej, gdy wykształcenie przewyższa inteligencję :)

Wykształcenie nie jest istotne. Inteligencja i doświadczenie mają dużo większe znaczenie.
Skróty przed nazwiskiem pomagają ale nie zastępują myślenia.
Poza tym radni powinni być obiektywnymi przedstawicielami społeczeństwa, więc o co chodzi?

~~Perłowa Żurawina napisał(a): Najgorzej, gdy wykształcenie przewyższa inteligencję :)

Szkoda, że na bolec.info nie ma możliwości lajkowania postów :)

wyksztalcenie ma bardzo duze znaczenie w pracy samorzadowej. wykszatlcony nie musi sie na niczym znac, moze miec dwie lewe rece, nie musi nic robic i zostanie za to wynagrodzony. trendem jest wykszatlcenie nauczyciela, nauczyciel po studiach moze isc do szkoly i jesli w szkole zarobi za malo, nie okazuje swojego zadowolenia tylko przechodzi do polityki lub pracy w samorzadzie. tam dzieki solidarnosci innych nauczycieli moze liczyc na wsparcie finansowe i nagrody. wyksztalcony poswiecajacy sie pracy w administracji panstwowej nie ponosi zadnej odpowiedzialnosci, ma prawo szastac pieniedzmi podatnika i za to bedzie uwielbiany przez tych, ktorzy wykszatlcenia nie posiadaja.

Wartość radnego mierzy się jego niezależnością od władzy wójta, prezydenta, burmistrza. radny ma być radnym mieszkańców. jak to u nas w radzie miejskiej wygląda wszyscy wiedzą.

Takie badania i zestawienia (procentowe udziały radnych z wyższym, niższym czy innym wykształceniem) prowadzą właśnie ćwierćinteligenci z tytułami. No bo, na logikę, lepiej gdy wśród 15 radnych jest jeden z wykształceniem prawniczym czy ekonomicznym niż gdy 14 z nich jest inżynierami górnictwa (w radzie gdzieś nad np. morzem). Czy lepiej, gdy jest wśród tej 15-ki 10 nauczycieli czy gdy w radzie jest 4-5 biznesmenów. Czy lepiej gdy w radzie jest 12 młodych ludzi tuż po studiach, czy wówczas, gdy zasiada w niej 10 osób doświadczonych w gospodarce? Statystyka to takie G, która mówi, że człek ze swoim psem mają (średnio) po 3 nogi :)

Dla mnie nie wykształcenie tylko stan umysłu stanowi o tym . W swoim życiu zawodowym miałem do czynienia z ludźmi o różnym poziomie wykształcenia a nawet z analfabetami. To, że ktoś nie potrafi wysłowić się poprawną polszczyzną lub nie używa określonej terminologii, przypisanej określonym zawodom, nie świadczy o tym, że z tymi ludźmi nie można rozmawiać czy też traktować ich z dystansem. Nie myślę tutaj o tzw oszołomach , bo tacy występują bez względu na ich poziom wykształcenia i najczęściej znają się na wszystkim a właściwie na niczym i próbują swój sposób myślenia narzucić innym - vide polityka.