"Latawce porwał wiatr " (słowa piosenki w wyk.Jacka Lecha)


Byłaś tu - pamiętam zarys rąk
i twarz wtuloną w mrok, w dno zwierciadła.
Byłaś tu - nim spłonął pierwszy brzask
i pewność nagle w nas opadła.

Spójrz - latawce porwał wiatr,
mokry asfalt w słońcu lśni
gdzie zatrzymał się sznur zdyszanych aut
popołudnie klaksonami drży
Czy w ten pejzaż dzień po dniu
jeszcze kiedyś wpiszę cię?
Wyrzuciłem przecież drugi klucz,
Okłamuję się, że jest mi lżej bez Ciebie.
Wyrzuciłem drugi klucz, lecz czy jest mi lżej?
Lecz czy jest mi lżej?

Byłaś tu - pamiętam trawy źdźbło,
rozbite niebo tło, zapach malin.
Byłaś tu - wiatr rozwiał piasku garść
i zgasł twój jasny płaszcz w oddali.

Spójrz - latawce porwał wiatr,
mokry asfalt w słońcu lśni
gdzie zatrzymał się sznur zdyszanych aut
popołudnie klaksonami drży
Czy w ten pejzaż dzień po dniu
jeszcze kiedyś wpiszę cię?
Wyrzuciłem przecież drugi klucz,
Okłamuję się, że jest mi lżej bez Ciebie.
Wyrzuciłem drugi klucz, lecz czy jest mi lżej?
Lecz czy jest mi lżej?

Bolesław Leśmian

***


Jak niewiele ma znaków to ubogie ciało,

Gdy chce o sobie samym dać znać, co się stało...

Stało się, bo się stało! Już się nie odstanie!

Patrzę ciągle i patrzę, jak gdyby w otchłanie,

I ciągle nasłuchuję, czy kto puka w ciszę?...

Nie dlatego, ze widzę, nie przeto, że słyszę.

I usta moje bledną, a to ten ból biały

Nie dlatego, że zmarły, lecz bardzo kochały,

I uśmiech nie dlatego trwa na nich przelotem,

Żeby się uśmiechały... ten uśmiech wie o tem.

A gdy ciebie wspominam - świat mi cały gaśnie,

Bo tak oczom potrzeba - tak chce się im właśnie!

A dłonie załamując, wiem, że nie z rozpaczy,

Lecz nie mogę inaczej - nie mogę inaczej.


B.L.
WIECZOREM

Wieczorem było, wieczorem,

Gdy zorza gasła nad borem.

Dzienny ulatniał się skwar,

Rosa nam spadła na głowy

I zmierzchem dymił się jar,

Jar kalinowy.



Z daleka idzie, z daleka

Ten mrok, co kwiatów się zrzeka.

Gdy płosząc ospałą woń,

Chłód powiał nad pola zżęte,

O moją zagrzałaś skroń

Dłonie zziębnięte.



Nie wolno patrzeć, nie wolno

Bez pieszczot w ciemność dokolną!

Zbłąkanych w obszarach pól

Nie złączy żaden sen złoty,

Ni lęk, ni zgroza, ni ból,

Nic - prócz pieszczoty!
;)


Jorge Luis Borges
Sprawiedliwi

Jakiś człowiek, który uprawia swój ogródek, tak jak chciał Voltaire.
Ten, który dziękuje za to, że na ziemi jest muzyka.
Ten, który znajduje przyjemność w odkrywaniu etymologii.
Dwóch urzędników, którzy w milczeniu grają w szachy w kafejce
przy Południowej ulicy.
Artysta-ceramik, który w zamyśle widzi kolor i formę.
Drukarz, który potrafi zakomponować tę stronicę, chociaż może
mu się wcale nie podobać.
Kobieta i mężczyzna czytający końcowe tercety pewnej pieśni.
Ten, co głaszcze uśpione zwierzę.
Ten, co usprawiedliwia lub chciałby usprawiedliwić krzywdę,
którą mu wyrządzono.
Ten, który dziękuje za to, że na ziemi zdarzył się Stevenson.
Ten, który woli, aby inni mieli rację.
Te wszystkie osoby, które między sobą się nie znają, one właśnie
zbawiają świat.





:)

Dopisane 18.01.2014r. o godz. 16:27:

Marek Dyjak

Umowna myśl



Umowna myśl
W leniwym szyku zdań
Wsparta przez bar, ból, gest...

Niełatwe gry
Ćwiczymy je od lat
Test dla dojrzałych ponad wiek...

Żadnych uniesień...
A jeżeli już uśmiech
To tylko przez łzy...
Lub przez ból, żal, wstyd...
Dla równowagi, poziom uczuć nierówny nie wróży nam źle
Ale wiesz...
Ale wiesz, jak to jest

Jest siły znak
W spokoju wobec krzywd
Słabość mierzymy brakiem snu...

Cóż, taka gra, a zbiory naszych win
Są jak z największych winnic zbiór...

Żadnych uniesień
A jeżeli już uśmiech
To tylko przez łzy...
Lub przez ból, żal, wstyd...
Dla równowagi poziom uczuć nierówny nie wróży nam źle
Ale wiesz...
Ale wiesz, ale wiesz, jak....

Żadnych uniesień
A jeżeli już uśmiech
To tylko przez łzy...
Lub przez ból, żal, wstyd...
Dla równowagi poziom uczuć nierówny nie wróży nam źle
Ale wiesz...
Ale wiesz,
Ale wiesz, jak to jest....


:)


Dopisane 22.01.2014r. o godz. 16:48:

Halina Poświatowska

***

trzeba nam dużo prostych słów

jak

chleb

miłość

dobroć

aby ślepi w ciemności

nie zgubili

właściwej drogi



trzeba nam dużo ciszy

i w powietrzu i w myśli

abyśmy usłyszeli głos

cichy nieśmiały głos

gołębi

mrówek

ludzi

serc



i ich bolesny krzyk

pośród krzywd

pośród tego wszystkiego

co nie jest

ani miłością

ani dobrocią

ani chlebem


H.P.
***

więc jesteś jesteś jesteś
daj niech sprawdzę
niech cię dotknę raz jeszcze dłonią i ustami
niech w oczy spojrzę chociaż najmniej wierzę
oślepłym ze zdumienia oczom

jeszcze twój głos usłyszeć chcę
zapachem się zaciągnąć
pojąć cię raz na zawsze wszystkimi zmysłami
i nigdy nie zrozumieć i ciągle na nowo
dochodzić prawdy pocałunkami
:)

H.P.

***



żyje się tylko chwilę

a czas -

jest przezroczystą perłą

wypełnioną oddechem



a meble są kanciaste

a ciało - delikatne

a ziemia - wszędzie płaska

a niebo - nieosiągalne



miłość jest słowem

mózg - metalową skrzynką

nakręcaną codziennie

srebrnym kluczem ułudy



ciekawości by wiedzieć

pragnienia aby znać

pożądania by błyszczeć

uporu aby istnieć



a litość jest wątłym kwiatem

delikatnym kwiatem

który czasem zakwita w snach





:P

" Za młodzi za starzy " Jacek Cygan


Nie pytam Panią o lata
Pana nie pytam też,
Zresztą jakie to ma znaczenie ?
Każdy będzie miał nowy wiek .

Najlepsze dopiero przed nami,
Świat dobry jak sen,
Więc spieszmy się z toastami,
Ten toast odmłodzi Cię

Za młodzi na sen,
Za starzy na grzech,
Wypijmy przy stole,
Za błędy na dole
By tu na dole źle nie działo się

Za młodzi na sen,
Za starzy na grzech,
Wypijmy przy stole
Za błędy na dole,
By ich było mniej

Nie pijmy za błędy na górze,
Tam nie zmienia się nic mimo lat
Znasz prawdę o "głowie i murze” ?
Daj spokój, za piękny świat.

Nie dajmy się też zwariować,
A gdy jest naprawdę źle,
Pod dach przyjaciół się schowaj
I ten toast z nami wznieś !

Za młodzi.... :D :*


Dopisane 22.01.2014r. o godz. 17:19:

"MIASTO MŁODOŚCI " Czesław Miłosz


Przystojniej byłoby nie żyć. A żyć nie jest przystojnie,
Powiada ten, kto wrócił po bardzo wielu latach
Do miasta swojej młodości. Nie było nikogo
Z tych, którzy kiedyś chodzili tymi ulicami,
I teraz nic nie mieli oprócz jego oczu.
Potykając się, szedł i patrzył zamiast nich
Na światło, które kochali, na bzy, które znów kwitły.
Jego nogi, bądź co bądź, były doskonalsze
Niż nogi bez istnienia. Płuca wdychały powietrze
Jak zwykle u żywych, serce biło
Zdumiewając, że bije. W ciele teraz biegła
Ich krew, jego arterie żywiły ich tlenem.
W sobie czuł ich wątroby, trzustki i jelita.
Męskość i żeńskość, minione, w nim się spotykały,
I każdy wstyd, każdy smutek, każda miłość.
Jeżeli nam dostępne rozumienie,
Myślał, to w jednej współczującej chwili,
Kiedy co mnie od nich oddzielało, ginie,
I deszcz kropel z kiści bzu sypie się na twarz
Jego, jej i moją równocześnie

jeszcze raz Baczyński :)

"Jeżeli miłość jest" Agnieszka Osiecka

Na naszą słabość i biedę,
niemotę serc i dusz.
Na to, że nas nie zabiorą
do lepszych gór i mórz.
Na czarnych myśli tłok,
na oczy pełne łez
lekarstwem miłość bywa.
Jeżeli miłość jest,
jeżeli jest możliwa.

Na ludzką podłość i małość,
na oschły Boży chłód.
Na to, że nic się nie stało,
a zdarzyć miał się cud.
Na szary mysi strach,
bliźniego drogi gest,
ratunkiem miłość bywa.
Jeżeli miłość jest,
jeżeli jest możliwa.

Tu kukły ludźmi się bawią,
tu igra z nami czas.
Tu wielkie młyny nas trawią
i pył zostaje z nas.
Na to, że z pyłu pył
i za początkiem kres
ratunkiem miłość bywa.
Jeżeli miłość jest,
jeżeli jest możliwa.

Na krajów nędzę i smutek,
na okazałość państw,
policję, kłamstwo i nudę,
potęgę małych draństw.
Na nocny serca bój,
że człowiek żył jak pies
ratunkiem miłość bywa.
Jeżeli miłość jest,
jeżeli miłość jest...

Bruno Jasieński

Miłość na aucie


Było złote, letnie rano w szumie kolnych heksametrów.

Auto szło po równej szosie, zostawiając w tyle kurz.

Zbity licznik pokazywał 160 kilometrów.

Koło nas leciały pola rozpluskanych, żółtych zbóż.



Koło nas leciały lasy, i zagaja, i mokradła,

Jakaś łąka, jakaś rzeka, jakaś w drzewach skryta wieś.

Ja objąłem Panią ręką, żeby Pani nie wypadła.

Wicher zdarł mi czapkę z głowy i po polach poniósł gdzieś.



Pani śmiała się radośnie błyskawicznym tremolando,

Obryzgany pani śmiechem śmiał się złoty, letni dzień

I w dyskretnym cieniu ronda z żytnich kłosów ogiriandą

Nasze usta się spotkały jeszcze pełne świeżych drgnień...



Może pani chciała krzyczeć? Świat oszalał jak od wina...

Wiatr gwałtowny bił w policzki, wiatr zapierał w piersiach dech.

Auto szło wariackim tempem 160 wiorst godzina.

Koło nas leciały pola, kępy drzew i czuby strzech.
:)


Jurij Andruchowycz

Зеленая ліщинонько,
Чом не гориш, та все куришся;
Гей, молодая та й дівчинонько,
Чого плачеш, чого журишся?

Ой як би я була суха,
То горіла б, не курилася,
Як би-м знала, що за милим я буду,
Не плакала б, не журилася.
Як би-м знала, що за ним я буду,
Не плакала б, не журилася.

Ой у броду беру воду, -
На тім боці його карі очі:
Там козаченько коня напуває
Та на цей бік поглядає.

Як би ж мені новий човник,
Ще й новеє та й веселечко -
Сів би й поїхав на той беріжечок,
Де дівчина, моє серденько.

Нащо ж тобі новий човник
Ще й новеє та й веселечко?
Сядь, подивися з далеку на мене,
Козаченьку, моє серденько.

:)