W szponach współuzależnienia

Uzależnienie od alkoholu to problem dotykający nie tylko samego alkoholika, ale również jego najbliższe otoczenie.

W szponach współuzależnienia (fot. )

Najbardziej cierpi rodzina, która niejednokrotnie podejmuje próby pomocy osobie chorej. Sprawdźmy w jaki sposób objawia się współuzależnienie i jak sobie pomóc.

Życie z osobą uzależnioną od alkoholu nie należy do łatwych. Bliscy często zmagają się z poczuciem winy, twierdząc, że byli w stanie zapobiec problemom, ale zbagatelizowali pierwsze objawy uzależnienia. Matki zarzucają sobie, że mogły lepiej chronić dziecko przed negatywnym wpływem złego towarzystwa, a żony czują, że obarczały mężów zbyt wieloma problemami. Rodzina nie dysponuje specjalistyczną wiedzą z zakresu psychologii, nie jest więc dostatecznie przygotowana do poradzenia sobie z trudną sytuacją. Dodatkowo dzieci walczące w przeszłości z uzależnieniem rodziców, cierpią na syndrom DDA (Dorosłe Dzieci Alkoholików), który determinuje całe ich życie, implikując lęki i wewnętrzne ograniczenia. Całe rodziny borykają się z ogromnym wstydem, który sprawia, że boją się mówić głośno o problemie, a tym samym nie szukają pomocy na zewnątrz. Nie można więc bagatelizować problemu współuzależnienia, ponieważ rozszerza się on na całą rodzinę.

Jak poznać, że jesteśmy ofiarami współuzależnienia? Podstawowym objawem jest koncentrowanie całej uwagi na alkoholiku, nawet kosztem zaniedbywania swoich własnych potrzeb. Często też matki bywają nadopiekuńcze wobec dzieci borykających się z problemem alkoholowym, pomagają im zmagać się z konsekwencjami nadużywania napojów wyskokowych, przez co osoby uzależnione nie uczą odpowiedzialności. Dodatkowo bliscy starają się za wszelką cenę kontrolować alkoholika, ponieważ myślą, że w ten sposób zapobiegną kolejnemu epizodowi. Osoba współuzależniona nie zdaje sobie sprawy z patologii całej sytuacji, jej życie jest podporządkowane dbaniu o alkoholika. Trudno jest uświadomić sobie, że możemy być ofiarą współuzależnienia, ponieważ ciężko jest odróżnić troskę o zdrowie najbliższej osoby od patologicznego stanu, który niszczy nas od środka. W każdej sytuacji warto jednak skontaktować się ze specjalistą.

Pamiętajmy, że sami nie poradzimy sobie z problemem współuzależnienia. Jeśli zauważamy u siebie podstawowe objawy – warto udać się do specjalistycznej poradni, porozmawiać z psychologiem lub terapeutą, który pomoże nam uporać się z lękami i problemami. Specjaliści otworzą nam oczy i sprawią, że zaczniemy patrzeć na problem alkoholowy najbliższej osoby z innej perspektywy. Terapii wymaga nie tylko sam uzależniony, ale również cała jego rodzina. Tylko to umożliwia przywrócenie zdrowych relacji, wyjście ze szponów nałogu. Zanim pomożemy najbliższej osobie, warto zadbać o własną kondycję psychiczną – pozytywnie nastrojeni przez terapeutę na pewno zdziałamy więcej, niż poddając się problemowi współuzależnienia. (źródło: http://www.mandalawroc.pl/)