Zadbajmy o bezpieczeństwo seniorów

Coraz częściej osoby starsze nie dają się oszukać m.in. tzw. „wnuczkom”, fałszywym administratorom czy funkcjonariuszom.

Uważajmy na oszustów... (fot. KWP Wrocław)

To zapewne pozytywny efekt kampanii informacyjnych realizowanych przez Policję. Nadal jednak odnotowujemy przypadki tego typu przestępstw, gdzie w wyniku oszustwa pokrzywdzonymi są osoby starsze. Pamiętajmy, że nigdy nie wiemy, kiedy oszuści zaatakują, dlatego Policja apeluje o ostrożność - zasadę ograniczonego zaufania. Ważne jest też otoczenie osób starszych troską przez rodzinę i przyjaciół. Dzięki czujności i wiedzy o sposobach działania przestępców, seniorzy mogą nie tracić swoich oszczędności.

 Oszuści, którzy wyłudzają pieniądze od osób starszych zmieniają cały czas metody swojego działania. Podszywają się pod krewnych, pracowników różnego rodzaju instytucji, czy też funkcjonariuszy. Wykorzystują chęć udzielenia pomocy przez osoby starsze, w tym pomocy finansowej, krewnym „będącym w potrzebie”. Dlatego tak ważna jest ogólnie mówiąc zasada ograniczonego zaufania. Nigdy nie przekazujmy pieniędzy osobom, których nie znamy.

Oprócz działań prowadzonych przez Policję związanych z profilaktyką, a także zatrzymywaniem oszustów, ważną rolę odgrywają rodzina i przyjaciele seniorów, którzy mają bezpośredni kontakt z osobami starszymi, narażonymi na tego typu przestępstwa. Rozmawiajmy z naszymi babciami i dziadkami. Ostrzegajmy ich przed oszustami. Udzielajmy im wsparcia w sytuacji zaistnienia takiego zdarzenia. Prośmy ich o kontakt z nami, gdy otrzymają telefon z prośbą o przekazanie pieniędzy.

Jeśli nasi starsi krewni nie są w stanie rozpoznać zagrożenia, zapewne będziemy mogli ich ustrzec przed oszustwem, gdy się o tym odpowiednio wcześniej dowiemy. Powyższe sytuacje mogą przydarzyć się naszym bliskim, ale też i sąsiadom. Dlatego niezbędne jest pobudzenie czujności rodzinnej oraz sąsiedzkiej w celu zwiększenia bezpieczeństwa osób starszych, samotnych.

Możemy się zapobiec oszustwu i wielu osobom, które powiadamiają Policję, udaje się to. Dzięki czujności potencjalnych pokrzywdzonych, działania oszustów kończą się fiaskiem. Mimo zatrzymań nadal jednak pojawiają się kolejni oszuści, którzy w rozmowie telefonicznej podają się za bliskiego członka rodziny np. wnuczka, bratanka, kuzyna, siostrzeńca lub za członka rodziny znajomych, sąsiadów, czy też przyjaciół.

Przedstawiają zmyśloną historię i proszą o pieniądze np. na opłatę kosztów leczenia szpitalnego lub na okazyjny zakup samochodu czy mieszkania. Zwykle proszą, aby o tej rozmowie nikogo nie powiadamiać, gdyż wstydzą się, że muszą pożyczyć pieniądze. Zawsze po ich odbiór wysyłają wspólnika, który w umówionym miejscu i czasie odbiera gotówkę. Gdy starsza osoba godzi się na udzielenie pożyczki tłumaczą, że nie mogą osobiście odebrać pieniędzy i zrobi to za nich ktoś zaufany. Cierpliwie czekają, jeśli gotówka ma być pobrana z banku. Okradziona osoba orientuje się, że padła ofiarą oszustów dopiero wówczas, gdy nawiązuje kontakt np. z prawdziwym krewnym.

Dla wywarcia większego wrażenia oszuści coraz częściej ostatnio podszywają się też za urzędnika lub przedstawiciela jakiejś organizacji bądź instytucji. Wmawiają również starszym osobom, że są funkcjonariuszami Centralnego Biura Śledczego lub policjantami, a pieniądze są potrzebne na „wykupienie z problemów” członka ich rodziny lub prowadzą sprawę oszustw i wyłudzania pieniędzy.

Bądźmy ostrożni i nie ufajmy takim telefonom! Pamiętajmy, że prawdziwi policjanci NIGDY nie informują o prowadzonych przez siebie sprawach telefonicznie i nigdy nie proszą o przekazanie pieniędzy nieznanej osobie. NIGDY też nie poproszą o zaangażowanie naszych pieniędzy do jakiejkolwiek akcji!

Aby zapobiec oszustwu radzimy:

• bezwzględnie stosować zasadę ograniczonego zaufania, szczególnie w sytuacjach wymagających naszej pomocy finansowej,
• informować Policję o każdej próbie oszustwa,
• konsultować się z najbliższymi w przypadku kontaktu osoby potrzebującej naszych pieniędzy,
• nie przekazywać osobom podającym się za funkcjonariuszy służb mundurowych żadnych środków pieniężnych i kosztowności,
• prosić o wylegitymowanie się osoby podającej się za funkcjonariusza – do czego ma obowiązek– ze stopnia, imienia i nazwiska, miejsca pełnienia służby czy też identyfikatora kadrowego. Podane dane radzimy zapisać, aby następnie potwierdzić, czy dana osoba to faktycznie funkcjonariusz.

Lepiej wyglądać na człowieka podejrzliwego niż stracić dorobek życia. Pamiętajmy także, aby nie udzielać przez telefon żadnych informacji dotyczących danych personalnych, numerów kont bankowych i haseł do nich. Nie opowiadajmy nieznajomym o swoich planach życiowych, czy o członkach rodziny.

O wszystkich próbach wyłudzenia pieniędzy natychmiast poinformujmy Policję, korzystając z numeru alarmowego 997 lub 112. Nie obawiajmy się, że alarm może okazać się fałszywy. Zadbajmy wspólnie o nasze bezpieczeństwo!