7 lutego 2013r. godz. 20:42, odsłon: 13129, D. Kwaśniewski

Trzymam kciuki, Panie Premierze!

Trzymam kciuki, Panie Premierze! Trzymam mocno, ale nie tylko za sukces rządowej delegacji; trzymam je za Nas - pisze Dariusz Kwaśniewski.

Trzymam kciuki, Panie Premierze! Trzymam mocno, ale nie tylko za sukces rządowej delegacji; trzymam je za Nas. Trzymam kciuki – zabrzmi to nieco górnolotnie – za Polskę. I trzymałbym bez względu na to, z jakiej partii byłby premier przewodniczący dziś naszym negocjacjom. Bo są sprawy, których nie można oceniać z ciasnej perspektywy partyjnych interesów. Truizm? Truizm. Ale czyż nie prawdziwy?

Tak się złożyło, że siedzę w domu (kolano wysiadło). Mam dużo wolnego czasu, więc oglądam TV, przeglądam Internet: I widzę różne komentarze: mniej i bardziej mądre, ale jednak ad rem. I to jest normalne Wkurzam się jednak, gdy zauważam źle ukrywany festiwal złej woli. Przykre poPISy polityków z otoczenia prezesa Kaczyńskiego. Pan Hofman i jego (niby) inteligentny sarkazm na zwołanej konferencji prasowej. Jego – jakże śmiesznie wybiórcze – cytowanie fragmentu listu premiera Camerona do prezesa PiS. Bo list jest “cacy” – zapewnia. Ale całości media nie dostaną. Ten “cacany” fragment ma charakter publiczny (więc był cytat), ale tak w ogóle… list jest prywatny, zatem innych cytatów nie będzie. Komizm niezamierzony, ale wysokiej próby.

Pan prezes Kaczyński też trzyma kciuki, ale obawia się, że to nie wystarczy. Jakoś nie wierzę w to zatroskanie prezesa PiS. Twierdzę, że nie zależy mu na powodzeniu polskiego rządu (czyli na naszym powodzeniu). Zależy natomiast na niepowodzeniu “znienawidzonego” (nieeleganckie słowo) Donalda Tuska. Mam nadzieję, że nie tylko ja to dostrzegam… Licytują się politycy, ile to ma być miliardów. Stawkę podbijają przede wszystkim ci, którym wyborcy nie dali możliwości… negocjowania tych miliardów. A ja ciągle – jak wielu – powtarzam, że nie chodzi w tej sprawie (wysokość naszego “udziału” w budżecie UE w latach 2014 – 2020) jedynie o wysokość przyznanych środków. Brak jednego czy nawet dwóch miliardów euro w ciągu 7 lat nas (czyli Polski) nie “przewróci”! Podkreśla to przecież wielu ekonomistów. Równie ważne – jeśli nie ważniejsze – jest wynegocjowanie “mądrych zasad”, wedle których będziemy z tych pieniędzy korzystać. Zasad, które pozwolą nam korzystać z tych pieniędzy sprawniej i… “taniej”! Naprawdę trzymam kciuki za uznanie “kwalifikowalności VAT-u w realizowanych projektach inwestycyjnych! Trzymam kciuki za nowelę tak utrudniającego życie beneficjentów przepisu, w myśl którego do dofinansowanego ze środków unijnych zabytku nie można wpuścić turysty, któremu zechcemy sprzedać bilet! Nawet za złotówkę. Bo nie wolno… uzyskać dochodu (najczęściej przez 5 długich lat). A że – cytuję przepis, z którym zmagam się na co dzień w pracy – “każdy przychód jest dochodem” (nawet jeśli jest równy kosztom jego uzyskania), to remontujemy obiekty, które należało by następnie… zamknąć przed zwiedzającymi. Bo ich zwiedzanie – nawet “po kosztach” – kosztuje! Skąd jednak brać pieniądze na udostępnianie obiektu (bileter + koszty mediów), skoro tyle ich wydaliśmy na… uratowanie tego obiektu?!? Ot, unijna filozofia :)

Wiele jest zasad i przepisów, które należy zmienić, By były życiowe i normalne. Byśmy mogli korzystać z unijnych pieniędzy. Byśmy mogli przy ich pomocy zmieniać nasze gminy i powiaty. I nas samych. Bo tak naprawdę kraj, w którym mieszkamy, nie zmienią żadne tysiące miliardów złotówek czy euro. Zmienić na stałe możemy go tylko my sami. Stając się aktywnymi, przedsiębiorczymi i tworzącymi racjonalne państwo obywatelami. Czego wszystkim – nawet tym “politycznym erudytom złośnikom” – i sobie też życzę.

PS. Trzymając kciuki za Pana Premiera !