8 listopada 2012r. godz. 16:55, odsłon: 3076, Bolec.Info/Starostwo Powiatowe

"Orkiestra" na deskach Teatru

24 i 25 listopada Teatr Stary zaprasza na spektakl "Orkiestra", zabawną i mądrą opowieść o muzykach kopalnianego zespołu.

- Udało nam się sprowadzić na deski Teatru Starego najnowszy spektakl w reżyserii Jacka Głomba. "Orkiestra" to zabawna i mądra opowieść o muzykach kopalnianego zespołu, których śmierć kolegi popycha do wędrówki w krainę wspomnień. Dramatyczne i niezwykłe losy budowniczych i mieszkańców Zagłębia Miedziowego.To doskonała okazja, żeby zobaczyć wielką sztukę za niewielką cenę. Bilet na sobotni i niedzielny spektakl 24 i 25 listopada kosztuje tylko 15 zł - czytamy na stronie Starostwa Powiatowego.

To historia jednego z symboli Dolnego Śląska, kopalni miedzi, ujęta w ramy mitu założycielskiego Lubina i całego regionu. Drugim jest forma opowieści. Wielofunkcyjna przestrzeń zaprojektowana przez Małgorzatę Bulandę stwarza pole i dla scen metaforycznych, i dla dosłownego obrazu świata przedstawionego. Pojawiające się w dramacie Krzysztofa Kopki historie górników i innych osób związanych z kopalnią zostały napisane w oparciu o zebrane wcześniej dokumenty i relacje świadków. To kolejny tekst, na podstawie którego powstał w legnickim teatrze spektakl mocno związany z lokalną historią (można wspomnieć chociażby „Balladę o Zakaczawiu”, „Wschody i zachody miasta”, „Łemka”). „Orkiestra” stanowi szeroko zakrojony fresk historyczny dziejów kombinatu kopalni miedziowej w Lubinie – od momentu powstania, aż po dzisiejsze czasy prywatyzowania i działalności spółki KGHM. Dramat osnuty jest wokół losów członków orkiestry górniczej, gdzie spotykali się ludzie, o bardzo odmiennych historiach i poglądach; łączyła ich jedynie umiejętność gry na instrumentach. Poznajemy ich na sali prób orkiestry i na dole podczas szychty. Losy członków górniczej orkiestry są udanym spoiwem dramaturgicznym; pozwalają prześledzić splatające się ze sobą wydarzenia i wiele aspektów przemian zachodzących w Polsce ostatnich pięćdziesięciu lat.



Ale przede wszystkim jest to opowieść o ludziach, zakleszczonych w mechanizmach historii. Mniej lub bardziej, ale jednak bezwolnych, zanurzonych z zwykłe życie, z polityką stanowiącą (nieobojętne) tło. Groteska miesza się z obyczajowością, umowność z dosłownością. Obyczajowym scenom towarzyszy ckliwość, ale dla równowagi pojawiają się zabawne sceny, sporadycznie przechodzące wręcz w kpinę (scena z Krzysztofem Kieślowskim, który kręcił reportaż o kopalni na zamówienie peerelowskich władz)