Sen to czas na odpoczynek:) nawet rośliny to wiedzą.
Dobry sen jest bez snów,
Można pobujać w obłokach:) czemu nie.
Ale pózniej i tak trzeba wrócić na ziemię. Tylko ona daje stabilny grunt pod stopami.
mam dla Was dziś odę
Oda do stopy
O Stopo! Ty piękna, pięciopalczasta
Formo niezwykła, tak ogromniasta
Swym wdziękiem obutym w wysokie progi
Zaznaczasz istnienie mej smukłej nogi
Pod łydką się skrywasz, ty moja
Cudna, niewinna, nadobna, pachnąca choć brudna
Oblepiona ziemi czarnej ekskrementami
Kalającymi twą czystość, o Pani!
Prowadzisz mnie ciągle przez kuchnie, pokoje
Przez świat kolorowy i szeroki
Znosisz ze mną dróg mych trudy i znoje
Niezastąpiona żadną protezą ni kulą,
Która by wszystko spłaszczała me kroki,
Okryłbym Cię na wieczność purpurą.
Pseudonim: Anonymous
O sobie: Jeszcze nie mam opisu, ale jak już ten fakt zauważę, to go zmienię
;)
Dopisane 30.08.2017r. o godz. 20:13:
~~ napisał(a): Jak dobrze
Jak dobrze Mogę zbierać
Jagody w lesie
Myślałem
Nie ma lasu i jagód.
Jak dobrze Mogę leżeć
W cieniu drzewa
Myślałem drzewa
Już nie dają cienia.
Jak dobrze Jestem z tobą
Tak mi serce bije
Myślałem człowiek
nie ma serca.
(Tadeusz Różewicz)
każda istota ma serce:)
Rozmowa z wiatrem
O czym śpiewasz pod moim oknem?
O tym, że hulam po polach i moknę,
że przeganiam mgły nad polami,
że psocę i żartuję z chmurami...
I jeszcze o czym?
O tym, że pani jesień dostojnie już kroczy,
w malachitowej sukience do ziemi
i że się zakochałem w tej pięknej jesieni...
Do stóp rzucam jej liście oliwkowo-płowe,
kąpię drobniutkie stopy w rosie kryształowej,
rumieńcem jabłek witam jej uśmiech z bursztynu,
stroję ją w najczerwieńsze kiście jarzębiny,
barwnym płaszczem otulam przed zimnem
i deszczem
i szepczę jej do ucha kolorowe wiersze...
Pozwól, że moje okno otwarte zostanie,
chcę cię wpuścić do domu i twoje śpiewanie.
Renata Strug
Dopisane 30.08.2017r. o godz. 20:55:
ale na dobry i spokojny sen:)
Usiądź mówię łagodnie
Usiądź mówię łagodnie
gorzkie ziarno
wyrzuć spod języka
zakop kosmyk włosów
pieniądz wszystkie szkiełka
W koślawych lustrach widnokręgów
trzepocą ptaki
cienie drzew
łamane w czarnych kołach
Usiądź mówię do ciebie łagodnie
zaczadzony anioł południa
kulą słońca
tłucze uciekających po biodrach
autor
polle
:)
Dopisane 31.08.2017r. o godz. 20:50:
Dobry wieczór:)
Guillaume Apollinaire
Dziewięć bram twego ciała
Ten wiersz Magdaleno jest tylko dla ciebie
To jeden z pierwszych wierszy naszego pożądania
Pierwszy nasz wiersz tajemny o moja ukochana
Dzień dzisiaj piekny i wojna taka piękna lecz gdyb przyszło na niej umrzeć
Ty tego panno nawet nie wiesz dziewięć jest bram u twego ciała
Siedem już znam a dwie mi zakryto
Cztery zdobyłem szturmem wszedłem w nie nie myśl że tak łatwo z nich wyjdę
Bo wszedłem w ciebie przez twe rozgwieżdżone oczy
I przez uszy słowami którymi władam i które stanowią moją eskortę
Oko prawe mojej ukochanej pierwsza bramo mojej miłości
Spuściłaś była zasłonę powieki
Rzęsy stały na straży ścieśnionym szeregiem jak czarni żołnierze malowani na wazach greckich powieka ciężka zasłona
Z aksamitu
Skryła twoje spojrzenie jasne
I ciężkie
Nasza miłość taka sama
Oko lewe mojej ukochanej wtóra bramo mojej miłości
Jak tamto skromne i miłościa tak cieżkie jak ono
O bramo wiodąca do serca mój wizerunek i mój śmiech co błyszczy
Jak gwiazda podobny do oczu twoich które kocham
Podwójna bramo spojrzenia kocham ciebie
Ucho prawe miłości mojej bramo trzecia
Ciebie dopiero zdobywszy udało mi się otworzyć na oścież dwie pierwsze bramy
Byłoś ucho bramą dla mojego głosu który cię przekonał
Kocham cię któreś do Obrazu wniosło sens przez Myśl
I ciebie także ucho lewe które miłości mojej jesteś bramą czwartą
Błogosławie was uszy mojej ukochanej
Bramy które rozwarłyście się na mój głos
Jak róże się rozwierają pod pieszczotą wiosny
Przez was mój głos moje rozkazy
Wnikają do ciała Magdaleny
A za nim ja który jestem cały mężczyzna i także cały wierszem
Wierszem o jej pożądaniu które sprawia że i sam siebie też kocham
Dziurko w nosie lewa piąta bramo mojej miłości i naszego pożądania
Tędy wnijdę w ciało mojej ukochanej
Wnijdę weń subtelny zapachem mężczyzny
Zapachem mojego pożądania
Ostrą wonią męską którą upije się Magdalena
Dziurko w nosie prawa szósta bramo mojej miłości i naszej rozkoszy
Ty który chłonąc będziesz jak sąsiadka woń mojego ciała
I nasz zapach zmieszany mocniejszy i goretszy niż wiosna cała w kwiatach
Podwójna bramo nozdrzy kocham cię szafarko najsubtelniejszych rozkoszy
Czerpanych ze skarbnicy oparów i aromatów
Usta Magdaleny siodma bramo mojej miłości
Poznałem cię bramo czerwona która topielą jesteś mojej żądzy
A stojący tam na warcie żołnierze mdlejąc z miłości wołali że się poddają
O bramo czerwona i ciepła
Jeszcze są Magdalena dwie bramy
Których nie znam
Dwie bramy przede mną
Zakryte
Ósma brama mojej pięknej miłości
O niewiedzo moja podobna do ślepych żołnierzy mrących wśród zasieków pod płynnym księżycem Flandrii
Albo raczej do podróżnika który umiera z głodu pragnienia i miłości w dziewiczej puszczy afrykańskiej
Ciemniejszej od Erebu
Świętszej od lasu Dodony
A wie że niedaleko tryska źródło chłodniejsze niż wody Kastalii
Miłość moja znajdzie tam sobie świątynie
I skrwawiwszy przedsionek którego broni czuła hydra niewinności
Odkryje w niej i sprawi iż wytryśnie najgorętszy gejzer światła
O Magdaleno moja ukochana
Jestem już panem ósmej bramy
A ty dziewiąta bramo jeszcze bardziej tajemnicza
Która otwierasz się pośród dwojga perłowych wzgórz
Jeszcze bardziej tajemnicza niż tamte
Bramo zaklęć i czarów o których nie śmie się myśleć głośno
Ty też jesteś moja
Najważniejsza z bram
Bo w rękach mam
Ów klucz jedyny co otwiera
Wszystkie dzięwieć bram
O bramy otworzcie się na mój rozkaz
Jestem panem Klucza
Coraz częściej spotykam umarłych
są niezwykle ożywieni
usta maja otwarte mówią dużo
niektórzy z nich pienią się
jak mydło
ostatnio zetknąłem się z większą liczbą umarłych
którzy siedzieli rzędami w krzesłach
mieli na twarzach rumieńce
śmiali się klaskali siadali
oburzali wstawali
robili osobiste wycieczki
między starymi trupami
uwijali się młodzi
oni nie wiedzą
są roztrzepani
poruszają rękami i nogami
prowadzą wozy obejmują nowe
stanowiska i cudze żony
tylko stary doświadczony nieboszczyk
mrugał do mnie
figlarnie
a nawet próbował jeszcze raz
urodzić się
na oczach zebranych
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
