Czterowiersz
Artur Rimbaud
Gwiazda w muszli twych uszu płakała różowo,
Bezkres biało z twych ramion na biodra się stoczył,
Morze spłoniło wzgórza twych piersi perłowo,
A Człowiek na twym łonie czarno krwią się zbroczył.

deretta . to jest zboczone trochę ...

I gdy spojżę za siebie to powiem
jak zostawiłem samemu sobie
życie jakiego pragnąłem
I jak mało oddałem go Tobie

I świat widział ze śmiechem w oczy
jak niszczę wszysko co kocham
A dzisiaj już nikt nie poświadczy
za czym po nocach wciąż szlocham

Teraz już wiem ,czasy stracone
już nie powróci uśmiech na twarzy
straciłem to wszystko co ukochane
Miałem swą szansę już wiele razy

Jak noc się skończy , gdy oczy otworzę
pomyślę co za koszmary miałem
I spojrzę w lustro zimne i szare
Wiem już teraz wszystko przegrałem

Tak dzień , tydzień , miesiące , lata
Każdy dobry dzień wspominać mi przyjdzie
Że z Tobą byłem na wieżchołku świata
A dziś w poza te szare lustro nie wyjdę

~say napisał(a): deretta . to jest zboczone trochę ...

say bo odczytujesz doslownie

swoja droga to Rimbaud stosowal piekne srodki stylistyczne
i metafory
nawet uwaza sie ze wyprzedzal epoke

Dodatkowo fakt,ze zostal zgwalcony jako mlody chlopak nie pozostal bez sladu w psychice a takze jego wierszach,
homoseksualista,zakochany we francuskim poecie Verlaine z wielka zaborcza miloscia Verlainego

a wiersz zamieszczony przez Ciebie ponizej to zupelnie inna sfera poezji,bezposredni, bez przenosni ,jedyna metafora mozna uznac przedostani wers,,,na wierzcholku swiata..

Takie tez lubie czytac

;) ;) ;) ;) ;) ;)

~deretta napisał(a): Poeta kontrowersyjny? Polski Rimbaud?

Wojaczek Rafał

dlaczego? polski Rimbaud? ze wzgledu na podobna mlodosc?
[...]
pozatym poezja

jednak poezja :) ale oczywiście, życie miało podobny wpływ na ich twórczość...


Dopisane 19.06.2011r. o godz. 08:36:

~say napisał(a): deretta . to jest zboczone trochę ...

hmm, say kiedy używasz tak radykalnych określeń spróbuj je poprzeć merytorycznie... prawdziwa poezja nie mówi niczego wprost :) to gra slowami, obrazami, rytmem... istnieje także typ wiersza "obrazkowy" kiedy układ wersów tworzy jakiś obraz... wszystko ma swój cel... ! użycie zawansowanych trudnych wielopłaszczyznowych metafor też :) przy ich użyciu powstają tajemnicze światy poezji... aby dostrzec w nich jakąś konkretną myśl, konkretny obraz trzeba jednak troszkę wysiłku :)

casablanca moze wklej cos optymistycznego i radosniejszego na lepsze samopoczucie

~say napisał(a): I gdy spojżę za siebie to powiem
[...]
Że z Tobą byłem na wieżchołku świata
A dziś w poza te szare lustro nie wyjdę

say wystawiłeś tekst, a kto jest autorem?

zastanawiam się, czy te cztery strofy z częstochowszczyzną
są wogóle poezją? gdyby zmienić zapis, to się okaże raczej ładnie ułożoną prozą, albo tekstem piosenki... ponadto wiersz, jako nie obszerna forma wyrazu, w tym szczególnie wypadku nie powinien zawierać ortografy?! spojrzeć? wierzchołek? bo to jednak chyba nie są literówki? :)


Dopisane 19.06.2011r. o godz. 08:47:

~deretta napisał(a): casablanca moze wklej cos optymistycznego i radosniejszego na lepsze samopoczucie

proszę bardzo :)

Szymborska Wisława

"Nic dwa razy"

Nic dwa razy sie nie zdarza
I nie zdarzy. Z tej przyczyny
Zrodziliśmy sie bez wprawy
I pomrzemy bez rutyny.

Choćbyśmy uczniami byli
Najtępszymi w szkole świata,
Nie będziemy repetować
Żadnej zimy ani lata.

Żaden dzień sie nie powtórzy,
Nie ma dwóch podobnych nocy,
Dwóch tych samych pocałunków,
Dwóch jednakich spojrzeń w oczy.

Wczoraj, kiedy twoje imię
Ktoś wymówił przy mnie głośno,
Tak mi było, jakby róża
Przez otwarte wpadła okno.

Dziś, kiedy jesteśmy razem,
Odwróciłam twarz ku ścianie.
Róża? Jak wygląda róża?
Czy to kwiat? A może kamień?

Czemu ty sie, zła godzino,
Z niepotrzebnym mieszasz lękiem?
Jesteś- a więc musisz minąć.
Miniesz- a więc to jest piękne.

Uśmiechnięci, wpółobjęci,
Spróbujemy szukać zgody,
Choć różnimy sie od siebie,
Jak dwie krople czystej wody.

dzieki bardzo
a,znane sa Ci limeryki? np Baranczaka?