Fenomenalna Umer

Jasnorzewska


Gdy pochylisz nade mną twe usta pocałunkami nabrzmiałe,

usta moje ulecą jak dwa skrzydełka ze strachu białe,

krew moja się zerwie, aby uciekać daleko, daleko

i o twarz mi uderzy płonącą czerwoną rzeką.

Oczy moje, które pod wzrokiem twym słodkim się niebią,

oczy moje umrą, a powieki je cicho pogrzebią.

Pierś moja w objęciu twej ręki stopi się jakby śnieg,

i cała zniknę jak obłok, na którym za mocny wicher legł.-

&feature=related

teskt Mikulski

i Grzes Turnau

&feature=related

&feature=related


Dopisane 28.06.2011r. o godz. 23:21:

to jest jeszcze lepsze :)

&feature=related

zgłoś błąd w tekście / edytuj tekst edytuj video dodaj do ulubionych dodaj komentarz
Gdy wszystko idzie źle
I nie masz dokąd pójść
Przyjaciół tłum rozproszył się
Wydaje ci się, że
Tak pozostanie już
Lecz okazuje się, że nie — bo oto:

Budzi się z nocy nowy dzień
Nieskalanie czyste niebo
Co było wczoraj odeszło w cień
Niepamięci, niech się święci
Cud niepamięci
Cud niepamięci
Cud...

Clocharde i wielki tuz
Odważny i ten, co się boi
Wszyscy równi wobec czasu i płomienia
Na moim podwórku blues
Na zegarze wieczór
Nie, nie, nie czekaj tylko żyj, bo

To tylko chwila, może dwie
Na nic lamenty, utyskiwanie
Co było wczoraj odeszło w cień
Niepamięci. Niech się święci
Cud...

S.Soyka



Dopisane 29.06.2011r. o godz. 16:24:

wszyscy czasami za kimś tęsknimy :)

Strug Renata

Tesknota

Gdzie gołębie z ufnością siadają na dłoni,
a róże za złotówkę dają wprost ze dzbana,
gdzie świeże obwarzanki czekają od rana
i dzwony na wieżycach wciąż dzwonią i dzwonią...
Gdzie słońce twarz ogląda w trąbce hejnalisty,
co gwar miasta wstrzymuje na cztery minuty,
a ,,Adaś" do cokoła na wieki przykuty
z brązową rezygnacją o swym losie myśli...
Gdzie witrażem świetlistym w rzece się odbija
nadwiślańskich kamienic i placów uroda,
z dostojeństwem i dumą Jej Wysokość Woda
stare mury kościołów i Wawelu mija...
Gdzie to miasto najmilsze, gwarne, kolorowe -
tęsknię. Jego przestrzeni brak mi i szczodrości;
Ono świata nie dzieli na swoich i gości,
tylko serce otwiera. Chylę przed Nim głowę







Dopisane 30.06.2011r. o godz. 07:50:

to jeszcze raz fenomenalna Magda Umer :) miłego dnia...

&feature=related

lesmian

*** (Już czas ukochać w sadzie pustkowie bezdomne)
Leśmian Bolesław



Już czas ukochać w sadzie pustkowie bezdomne,

Ptaki niebem schorzałe i drzewa ułomne

I płot, co tyle desek w złe stracił godziny,

Że na trawę cień rzuca przejrzystej drabiny.





Już czas ukochać wieczór z tamtej strony rzeki

I zmarłego sąsiada ogród niedaleki,

I ciemność, co, nim duszę sny do snu uprzątną,

Żywi nas po kryjomu dobrocią pokątną.





Już czas ciułać okruchy ostatniego znoju

W ubogich złocistościach zlękłego pokoju

I skroń złożyć w twe ręce, wycieńczone mgłami -

I nie płakać - nie płakać wspólnymi siłami!

Balbina napisał(a): lesmian

*** (Już czas ukochać w sadzie pustkowie bezdomne)
Leśmian Bolesław

[...]
Już czas ukochać wieczór z tamtej strony rzeki
I zmarłego sąsiada ogród niedaleki,
I ciemność, co, nim duszę sny do snu uprzątną,
Żywi nas po kryjomu dobrocią pokątną.

ta strofa "misię", i ten wers! - "pokątna dobroć" :)

&feature=related