A mnie urzeka nad wyraz ten wiersz. Tuwim żył blisko 60 lat temu, a jego słowa jakby pisane dzisiaj, idealnie charakteryzują "miejscowych dziwny czlowiek ów" i "tutejsze idiotki":
Tuwim Julian
Karta z dziejów ludzkości
Spotkali się w święto o piątej przed kinem
Miejscowa idiotka z tutejszym dziwny czlowiek em.
Tutejsza idiotko! - rzekł dziwny czlowiek miejscowy -
Czy pragniesz pójść ze mną na film przebojowy?
Miejscowa dziwny czlowiek ka odrzekła - Z ochotą,
Albowiem cię kocham, tutejszy idioto.
Więc dziwny czlowiek miejscowy uśmiechnął się słodko
I poszedł do kina z tutejsza idiotką.
Na miłym macaniu spłynęła godzinka
I była szczęśliwa miejscowa dziwny czlowiek ka.
Aż wreszcie szepnęła: - dziwny czlowiek ie tutejszy!
Ten film, mam wrażenie, jest coraz nudniejszy.
Więc poszli na sznycel, na melbę, na winko,
Miejscowy dziwny czlowiek z tutejszą dziwny czlowiek ką.
Następnie się zwarli w uścisku zmysłowym
Tutejsza idiotka z dziwny czlowiek em miejscowym.
W ten sposób dorobią się córki lub syna:
Idioty, idiotki, dziwny czlowiek ki, dziwny czlowiek a.
By znowu się mogli spotykać przed kinem
Tutejsza idiotka z miejscowym dziwny czlowiek em.
Zastosowana autokorekta