Piękne...jeszcze nie wysłuchałam całości , lecz będę słuchać ... :*

Cieszę się.
Ja jednak nie alter.
:P
Miłego odsłuchu.

Ważne ,że lubisz Czyżykiewicza i poezję :* Mnie chyba też , bo wrzuciłeś coś bardzo pięknego , po moim komentarzu... :)

~ napisał(a): Cieszę się.
Ja jednak nie alter.

Dzięki za wstawki. Czyżykiewicz da się lubić? da się kochać? to znakomita poezja śpiewana :)


Dopisane 28.11.2013r. o godz. 23:44:



Powrót... Bończyk-Czyżykiewicz-Tabęcki :)




Dopisane 28.11.2013r. o godz. 23:48:

jeszcze raz! i jakie wykonanie! :)




Dopisane 28.11.2013r. o godz. 23:56:

... a to?!

Piękny poetycki Czyżykiewicz !
Również dziękuję za wspaniały koncert :)

I dorzucam to piękne wykonanie Mistrza W.W. przez Mistrza M.C.
:)

Pozostanę też przy Asnyku...

A.A.

Dzień wczorajszy

Piotr teraźniejszość wyklina,
Wszyscy gniewają go ludzie:
Gniewa zalotna dziewczyna
I piesek, co szczeka w budzie.

Gorszą go nowe kierunki,
Potępia działalność cudzą,
Dzieci na łonie piastunki
Już jego odrazę budzą.

Wszędzie zepsucie go ściga,
Próżno sam stoi na straży,
Zwycięża w świecie intryga
Żydów i wolnych mularzy.

Zalewa ziemię wokoło
Rozpusty bezwstydny cynizm;
Jak hydra podnosi czoło
Socjalizm i jakobinizm.

Znikąd nie widać pociechy,
Więc przepowiada narodom,
Za wszystkie tych czasów grzechy,
Los straszny biblijnych Sodom.

"Dawniej - to wspomnieć aż miło -
Nic nie kosztował nas najem,
Wszystko się samo robiło
I życie było, ach, rajem.

Podatków nie gniotło brzemię,
A pan spokojnie sprzedawał,
Jeśli nie całą swą ziemię,
Przynajmniej dobry jej kawał.

Moralność kwitła na dole...
I niższa narodu warstwa
Kornie znosiła niedolę
Szukając w modłach lekarstwa.

Nie było pokusy próżnej,
Każdy się godził z swym stanem:
Kto żebrak, ten żył z jałmużny,
A pan - ten zawsze był panem.

Nauki zgubnego jadu
Nikt w dusze ludzkie nie szczepił,
Zepsucia nie było śladu,
Najwyżej - wioskę kto przepił".

Tak się wciąż skarży i zżyma,
I biada poczciwa dusza,
Aż przywdział ubiór pielgrzyma
I w drogę po nocy rusza.

Śród nocy - ciemno troszeczkę,
Więc w błocie kosturem grzebie;
Zapalił łojową świeczkę
I pilnie patrzy przed siebie.

"Gdzie idziesz? - pytam - człowiecze,
Czy szukasz po nocy czego?"
A on mi z dumą odrzecze:
"Ja szukam dnia wczorajszego".

"Jak sądzę, daleko zajdziesz;
Pospieszaj zatem, jegomość,
A jak wczorajszy dzień znajdziesz,
Przyślij mi pocztą wiadomość".

:) :)

Dopisane 29.11.2013r. o godz. 20:16:

coś dla serca i ucha :)

Zamieszczę troszkę frywolnych wierszyków. Poeta - Sylwester Podolski.

" Byt określa świadomość ,
a dziejów etapy
zmieniają myśl człowieczą,
ustroje i mapy.
Jedno jest tylko wieczne :
na każdym etapie
rżniesz się jednako chętnie
na miękkiej kanapie! "

"OKO PANA"
Wpadła raz w oko pana służebna niewiasta,
A że dziś się hasłami demokracji szasta ,
Ch-- zaś te przenajświętsze idee rozświnia ,
Wnet stan ubogiej kuchty napęczniał jak dynia.

Przesłanie:
Wiem: gadka to frywolna , lecz uważna , bo uczy ,
Że bystre oko pana służebnicę tuczy."

Znacie tego poetę?

Lubię....chociaż to nie ''lekka poezja''