Ciesze się bardzo,że podobał się tekst zamieszczony powyżej,sama często sięgam po niego
zwłaszcza w sytuacjach trudnych i smutnych .


; Jakim sposobem godło piękna mogłem przedzierzgnąć w symbol brzydoty?[;
czy wiesz casablanco z jakiej noweli Edgara..Allana Poe to cytat?

to kwintesencja Jego utworu...wiesz zapewne ;)





Dopisane 18.07.2011r. o godz. 09:47:

A teraz MISTRZ NASTROJU

Balbina napisał(a):
; Jakim sposobem godło piękna mogłem przedzierzgnąć w symbol brzydoty?[;
czy wiesz casablanco z jakiej noweli Edgara..Allana Poe to cytat?

to kwintesencja Jego utworu...wiesz zapewne ;)

"Berenice"? :)

Tylko w sztuce to co piękne bywa piękne niezmiennie, piękne w sensie uniwersalnym...

Człowiek bywa pięknym, ale piękno zewnętrzne przemija, starzejemy się i umieramy, jak w "Berenice", choć nowela
E.A.POe jest dość makabryczna... człowiekowi więc pozostaje zadbać o piękno wewnętrzne, o naszego ducha, który wydaje się trwać dłużej niż nasze ciało :)


Dopisane 18.07.2011r. o godz. 14:44:

poezję E.A.Poe czyta się niecierpliwie, jak szklankę wody w dzień gorący, jakby się chciało ogarnąć wszystkie jego myśli jednym spojrzeniem... :)

Poe Edgar Allan

Od Lat Najmłodszych

Od lat najmłodszych, lat dziecinnych,
Życ ani patrzeć tak jak inni
Nie mogłem; ze wspólnego zdroju
Nie płynie też namiętność moja.
Ani się zrodził w owej strudze
Mój smutek, ni radosny zbudził
Ton, który inne serca dotknie -
Co miłowałem, kochałem samotnie.
Tak więc - w dzieciństwie już, u świtu
Burzliwych dni, co przyszły potem -
Z dna dobra czy tez zła dobyty
Czar dziwny jakiś mnie omotał:
Potokiem bystrym, wodotryskiem,
Szkarłatem gór i skał urwiskiem,
I słońcem, gdy sie toczy wokół
W złocie jesiennej pory roku,
I błyskawica, gdy po niebie
Mija mnie dążąc gdzieś przed siebie,
Piorunem, burzą lub obłokiem
(Gdy niebo czyste i wysokie),
Który sie stawał najwyraźniej
Demonem w mojej wyobraźni.

Oczywiscie ;Berenice;; ;)

Wdzięczna jestem za Edgara bo ma świetne,nietuzinkowe teksty
albo pojawiły się w odpowiednim czasie dla mnie :)


Dopisane 18.07.2011r. o godz. 15:36:

Biedna ta miłość,
Cała się mieści w filiżance kawy.
Smutna ta miłość,
Niech się napije, kto ciekawy.

Mała czarna tęsknota,
Duża czarna nadzieja.
Czy to można tak kochać,
Kiedy nic się nie zmienia.

Filiżanka czarnej kawy
Z maleńkim kruchym szczęściem.
Niecierpliwość, nuda, zawiść,
Filiżanka codziennie i częściej.
Filiżanka czarnej kawy
Z kruchym smutkiem na dnie,
Z pachnącą goryczą obawy.
Powiedz: nie będzie już ładniej.

Filiżanka czarnej kawy
Z ukrytym na dnie cierpieniem
Na lenistwo, dla zabawy,
Filiżanka codziennie i częściej.
Oceany czarnej kawy
Zastygły między nami,

Rozbitkowie w filiżance kawy
Mięciutkiej jak czarny aksamit

Biedna ta miłość,
Cała się mieści w filiżance kawy.
Smutna ta miłość
Niech się napije, kto ciekawy

- Agnieszka Osiecka

Balbina napisał(a): Dopisane 18.07.2011r. o godz. 15:36:Biedna ta miłość,
Cała się mieści w filiżance kawy.
[...]
Biedna ta miłość,
Cała się mieści w filiżance kawy.
Smutna ta miłość
Niech się napije, kto ciekawy

- Agnieszka Osiecka

... filiżanki zazwyczaj są niewielkie, jednak wypijając ich 10?
nagle się okazuje, że wypitej kawy jest aż nadto :) więc może
miłość należy dawkować, dodawać do siebie i mnożyć? przez dwa? ;)

... więc jeszcze raz śpiewny, rytmiczny E.A.Poe.
Też go lubię, u Beksińskiego brzmi świetnie :)

Poe Edgar Allan

Kraina snu

Idąc w ciemny szlak nieznany,
Od złych duchów opętany,
Z krain, kędy bóstwo Noc
Samowładną dzierży moc
I w gwieździstej lśniąc koronie
Na swym czarnym siedzi tronie,
Świerzom wrócił w nasze światy...
Spoza Thule lodowatej -
Z sfer, co we mgłach się promienią,
Poza C z a s e m i P r z e s t r z e n i ą.

Tam doliny są bezdenne,
Tam urwiska są kamienne,
Tam są głazy fantastyczne -
Letargiczne - magnetyczne -
I otchłanie - i pieczary -
I olbrzymich lądów jary -
Niepojętych kształtów mary -
Wiekuistych mgieł opary.
Niebotyczne dzikie góry
I bezbrzeżnych mórz lazury,
Mórz, co dyszą bez wytchnienia
Pod błękitem z krwi płomienia.
I jeziora nieskończone,
W martwą wodę skrysztalone,
W martwą wodę lodowatą,
Śnieżnych lilij strojne szatą.

U tych jezior nieskończonych,
W martwą wodę skrysztalonych,
W martwą wodę lodowatą,
Śnieżnych lilij strojnych szatą -
U tych gór - i u tych rzek,
Które szumią z wieku w wiek -
U tych borów - u tych błót,
Gdzie jaszczurek żyje ród -
U tych mrocznych kałuż brzegu,
Przeraźliwych wiedźm noclegu,
I w wszetecznej każdej plamie,
I w rozpacznej każdej jamie,
Gdy tu błądzisz, wszędzie ci
Zapomniana, nikła lśni
Jakaś mara przeszłych dni,
Zaczajone błędne twarze,
Gdy wędrowiec się ukarze,
Nagle jawią się jak cienie,
Dreszcz w nim budzą i westchnienie.
Drogie widma w białych szatach,
Niecielesne w obu światach -
I na ziemi - i na niebie -
Schodzą - niby mgła - do ciebie.

Bowiem sercom bolejącym
Kraj ten światem jest kojącym;
Tym, co męką dyszą bladą,
Kraj ten jest - jak Eldorado.
Bo wędrowiec, co tu zboczy,
Przez zamknięte widzi oczy,
Przed otwartą zaś źrenicą
Świat ten - wieczną tajemnicą.
Tak chce Pan, co zakaz święty,
Dał powiece nie zamkniętej.
Duch, co błądzi ziemią tą,
Przez zaćmione patrzy szkło.

Idąc w ciemny szlak nieznany,
Od złych duchów opętany,
Z krain, kędy bóstwo Noc
Samowładną dzierży moc
I w gwieździstej lśniąc koronie
Na swym czarnym siedzi tronie,
Świerzom wrócił w nasze światy...
Spoza Thule lodowatej

... filiżanki zazwyczaj są niewielkie, jednak wypijając ich 10?
nagle się okazuje, że wypitej kawy jest aż nadto :) więc może
miłość należy dawkować, dodawać do siebie i mnożyć? przez dwa? ;)

Nie wiem co robić z nadmiarem miłości .Rozdać?gdyby to było takie proste..



Dopisane 19.07.2011r. o godz. 09:34:

I gdyby było zawsze jak w tej poniższej piosence

Balbina napisał(a):
... filiżanki zazwyczaj są niewielkie, jednak wypijając ich 10?
nagle się okazuje, że wypitej kawy jest aż nadto :) więc może
miłość należy dawkować, dodawać do siebie i mnożyć? przez dwa? ;)

Nie wiem co robić z nadmiarem miłości .Rozdać?gdyby to było takie proste..
Dopisane 19.07.2011r. o godz. 09:34:I gdyby było zawsze jak w tej poniższej piosence

rozdawać miłość? hmm... dzielmy się nią z pietyzmem, z poszanowaniem i bezinteresownie, ale też z dużą rozwagą :)

"miłość w sam raz"? to taka akurat? :) najlepsza jest...

&feature=related


Dopisane 19.07.2011r. o godz. 15:34:

:)

&feature=related

No to sie delektuje
Gepert i lodami ;)

poezja śpiewana :) miłego delektowania...

&feature=related