a mi właśnie mija kolejny dzień i nic..... a mam taką nerwicę, że na wszystkich wrzeszczę i ciągle płacze bo tak nie mogę się doczekać, nie sądziłam, że te ostatnie dni będą najgorsze :( niech już sie wykluje moje maleństwo :)

Ja miałam to szczęście że moje maleństwo urodzilo sie tydzień przed wyznaczonym terminem ale rozumiem tą niecierpliwośc :) trzymam kciuki

Michaska, potraktuj to jak lekcje cierpliwosci. Jeżeli teraz brakuje Ci cierpliwości, to czy później będziesz ją miała do dziecka? Piszesz, że wyżywasz sie na wszystkich, dziecko odbiera Twoje stany nerwowe. Uzbrój sie w cierpliwośc, widocznie w Twoim łonie, pod secem matki dziecko czuje sie najbezpieczniej. Zobaczysz, wszystko przyjdzie , będziesz sie cieszyc ;) tylko cierpliwości, cierpliwości, cierpliwości... Życzę wytrwania i szczęśliwego rozwiązania.

Nie sadze zeby nerwowe czekanie na narodziny potomka mialy cos wspolnego z brakiem cierpliwosci do dziecka;p po 9 miesiacach oczekiwania zbiera sie masa emocji, a kazdy kolejny dzien powoduje frustracje. Zupelnie Cie rozumiem:) moj synus spoznil sie tydzien i kazdy dzien z tego tygodnia dluzyl mi sie bardziej niz te cale 9 miesiecy! i rzeczywiscie te ostatnie dni byly najgorsze, bo juz wszystko gotowe na przyjscie potomka na swiat... a mały nawet nie zbiera sie do powitania rodzicow;) I wiem, ze dobre rady typu 'wyspij sie teraz poki mozesz' jeszcze tylko podsycaja nerwy;)
Ale ani sie obejrzysz a bedziesz miala w ramionach swojego Aniolka:)
Powodzenia i duzo zdrowka dla dzidzi i przyszlej mamy! :)

Swoje pierwsze urodziłam 3 tygodnie po terminie, choć o tym dowiedziałam się dopiero w trakcie porodu (przez błąd lekarza, który wyznaczył termin sugerując się tylko usg). Drugie urodziłam dzień po terminie, ale bóle były w terminie :). Teraz czekam na trzecie i - nie liczę dni do końca bo wiem, że dziecko urodzi się jak będzie gotowe. Warto jednak być pod kontrolą lekarza w te ostatnie dni, sprawdzać ciśnienie bo to też wskaźnik tego co się z tobą i maluszkiem dzieje. I nie martw się - wszystko będzie dobrze, pozytywne myślenie to podstawa! Pozdrawiam i życzę szybkiego rozwiązania!

Pomyśl o tych nieprzespanych nocach i masie obowiązków jakie cię czekają po narodzeniu dziecka i odpocznij, przygotuj się na to bo to ostatni moment gdy masz na to czas! Ja przez pierwsze 3 miesiące życia dziecka nie wiedziałam jak się nazywam, życzę obyś miała spokojniejsze dziecko od mojego!

Nie no becia nie strasz dziewczyny. To, że Tobie z trudem przychodziło radzenie sobie z dzieckiem, nie oznacza, że i ta dziewczyna też będzie miała tego typu problemy. Niecierpliwi się, bo już tak długo czeka, że nie wie co ze sobą zrobić. Najnormalniejsze w świecie emocje w tym stanie, nic złego się nie dzieje. Cieszę się, że Michasia tak właśnie się czuje, bo to jest miłość do maluszka. Dasz radę! Mi zostały troszkę ponad 2 miesiące czekania i jestem pewna, że też będę się niecierpliwić. :*

dziękuję za miłe wypowiedzi :) drażniące są też codzienne telefony od rodziny czy już się urodziło albo coś się dzieje. Wiadomo, że jakby coś się działo to dam znać, a mimo to dzwonią :( co mnie jeszcze bardziej dobija :( wszystko oddałabym, żeby to już się zaczęło, a czuje, że synuś zrobi mi jeszcze bardziej na złość i urodzi się na długo po terminie :( - chyba nerwicy przez niego dostanę :)