virgo napisał(a): jednak bycie seniorem czy seniorą jest nieuniknione ;(
dość świeży, wiersz z grupy dyskusyjnej :)
Rozkołysanka
Wszystko przemija, zwłaszcza przemijanie:
kochanie moje - przeminiesz kochanie!
Nie kochaj mnie tak, bo miłość też minie
i wiń mnie Teraz - wina się przewinie,
świat się przekręci, bo dzisiaj się kręci,
a skoro jest śmierć, nie będzie już śmierci.
Jeśli nie będzie, to będzie wciąż będzie -
z nas nie łabędzi dwa białe łabędzie,
gdzie nas nie było, tam czeka nas bycie,
w zmierzch popłyniemy, co znaczy o świcie
soplem zimowym w wiosenny bez czarny
moim milczeniem i twoimi łzami.
- Tak ci się ciszę, tak noce przychylam,
jakbym był kiedyś... jakbyś ze mną była.
#Anonim10897 nieaktywny 17 października 2013r. o 19:21
alter napisał(a):
virgo napisał(a): jednak bycie seniorem czy seniorą jest nieuniknione ;(
dość świeży, wiersz z grupy dyskusyjnej :)
Rozkołysanka
Wszystko przemija, zwłaszcza przemijanie:
kochanie moje - przeminiesz kochanie!
Nie kochaj mnie tak, bo miłość też minie
i wiń mnie Teraz - wina się przewinie,
świat się przekręci, bo dzisiaj się kręci,
a skoro jest śmierć, nie będzie już śmierci.
Jeśli nie będzie, to będzie wciąż będzie -
z nas nie łabędzi dwa białe łabędzie,
gdzie nas nie było, tam czeka nas bycie,
w zmierzch popłyniemy, co znaczy o świcie
soplem zimowym w wiosenny bez czarny
moim milczeniem i twoimi łzami.
- Tak ci się ciszę, tak noce przychylam,
jakbym był kiedyś... jakbyś ze mną była.
Alterze - doskonały :* Ale tak filozoficzny... byt i niebyt...Wiem ,że jesteśmy przemijaniem tylko. Dobrze ,że miłość istnieje . Niech trwa i tu i tam :D
#Anonim10897 nieaktywny 22 października 2013r. o 19:37
" Trochę miejsca " Wojciech Młynarski
Choć nie mamy wielkich marzeń
I szalenie nam do twarzy
Z naszym wschodnioeuropejskim stylem bycia,
Choć nie zawsze dobrze wiemy,
Skąd przyszliśmy, gdzie idziemy,
Jedna sprawa jakoś trzyma nas przy życiu:
Z obłoków nie spadliśmy tu
Udawać los człowieczy,
Poglądów naszych PZU
I tak nie ubezpieczy,
Za nami parę trudnych dni
I haseł, a przed nami
Nowe wizjonerskie sny
I życie jak aksamit!
Choć w nim trzeba nie od dzisiaj
Utartych trzymać się ram,
Te trochę miejsca w życiorysie
Zostanie zawsze nam
Na grę va banque, ryzyka smak
I gorzki smak przegranej,
Daleki cel i marsz pod wiatr
Przez drogi poplątane!
Którejś wiosny albo zimy
Przystaniemy i stwierdzimy,
Że nas bawić to przestało – że nas nie ma…
Że się nagle nasze życie
Odmieniło w dobrobycie,
Więc powtórzmy, więc powtórzmy, nim znikniemy:
Rzekł: "Wszechmogący Boże nieskończonej mocy,
Gdyż się nic stać nie może bez Twojej pomocy,
Gdy żeś Ty jest początek i koniec wszytkiego
A trwać długo nie może nic bez bóstwa Twego.
Tyś jest Bóg nieskończony, a w Twojej opiece
Każda sprawa zależy tu na wszytkim świecie.
Tyś prawda nieskończona, dobroć, żywot, zdrowie,
A o Twym majestacie a kto właśnie powie.
Ziemię, niebo i gwiazdy w dziwnej sprawie mając,
A co jeszcze dziwniejsza, myśl każdego znając,
Na niebie, na powietrzu, w morzu i na ziemi
A w Twoich się rozprawach dziwnie wszytko mieni.
Tyś jest Król wszytkich królów, Tobie upadają
Mocy ziemskie, niebieskie, i cześć wieczną dają,
Wyznawając Twe bóstwo a majestat dziwny,
Naszemu rozumowi na wszytkim sprzeciwny.
Do Ciebie się uciekam tak, jako do Tego,
Którego rozumiemy tak miłosiernego,
Żeć w tym żadne stworzenie nie może zarównać,
Aby się gdy jako Ty, tak mogło zmiłować.
Widzisz, mój miły Panie, ocz idzie nędznemu:
Rad bych się co nalepiej bóstwu takowemu
przypatrzył, kędy bych mógł, a iż w tym niemało,
Co mi teraz przypadło, będzie zależało,
Abych się mógł przypatrzyć, co się też to broi,
Jako też czart w swych harcoch nędzne ludzi stroi
A jako nic nie może bez przeźrzenia Twego,
Wiele bych tym poprawil rozumu nędznego.
A tak, proszę, racz zesłać promień Swej światłości,
Abych się mógł przypatrzyć Twej świętej miłości.
Bo gdy serce objaśnisz Swoją łaską jasną,
Już będzie pewnie snadniej i o chmurę zaszłą."
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć. M.S.C.
#karmelka29 nieaktywny 22 października 2013r. o 21:22
Jeśli mi kiedy przewodniczyć miały...
Zygmunt Krasiński
Jeśli mi kiedy przewodniczyć miały
Na drodze ziemskej szczęście albo chwała,
Zrzekam się szczęścia i nie chcę tej chwały,
Byś tylko dłużej piękną mi została.
Za każdy uśmiech, co na twojej twarzy
Zostawi, mdlejąc, drobny ślad radości,
Los niech mi w zamian długi smutek zdarzy,
Niech mi dnie życia wytrąci z przyszłości.
Bo życie moje przeplatałem twojem,
Jak dwie złączone, nie zmieszane rzeki,
Co płyną zgodnie różnofarbnym zdrojem.
I gdy ty zwiędniesz, ja zgasnę na wieki.
Trzeba tak żyć, żeby można było mieć szacunek dla samego siebie.
A to wielmożnej myśli nawięcej przystoi,
Iż się nie da zatrwożyć, choć się serce boi.
A cnota uciśniona, a gdy na nię trwoga,
Iż nie będzie zmieniona, ta prawie od Boga.
Boć w rozkoszach mało znać poważnej stałości,
Wszytko coś jako przez sen, a wszytko we mdłości.
Wiesz, że szczęście kołem się na tym świecie toczy,
Jednego wzgórę wznosi, drugi przez kij skoczy.
I chmury kiedy przejdą, jaśniejszy dzień bywa,
I ptaszek, kiedy po dżdżu, każdy głośniej śpiewa,
Otrząsając się z rosy a z onej przygody,
Radując się, iż się też doczekał pogody.
A gdy po srogiej zimie ukażą się kwiatki,
Tedy każdy weselszy, skaczą więc i dziatki.
Takżeć też smętnej myśli, kiedy przetrwa trwogi,
Więcej bywa pociesz on jej frasunk srogi.
Także i ty, jedno trwaj macnie w swej stałości,
U źrzysz, że się odmienią ty twe przypadłości.
I zacniejszym możesz być potym tu na świecie,
Gdyż on możnym hołduje, słabe zawżdy gniecie.
I imię twe na potym zawżdy sławne będzie,
Bo więc stała uprzejmość rozsławi się wszędzie.
Patrz na tę cichą wodkę, co tak słabo płynie,
Iż wnet zasię natychmiast sama w ziemię ginie.
Figa słaba, iż się kęs na dół nachyliła,
Barzo prędko jej gałąź wnet się odłomiła.
Drobne kwiatki, iż słabe, rano zakwitają,
A k wieczoru aliści samy odpadają.
Takżeć każda słaba myśl słabo też wychodzi,
A sercu poważnemu nigdy nic nie szkodzi.
Jeleń chociaj ma rogi, lecz umysł zajęczy,
A przedsię go leda gdzie nikczemny wilk dręczy.
Także się też ty jedno nie daj wiatrom nosić.
Ani sam wzwiesz, gdy przydzie dobrej myśli dosyć.
Niczego w życiu nie należy się bać, należy to tylko zrozumieć. M.S.C.
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii i wypowiedzi, a osoba zamieszczająca wypowiedź może ponieść za jej treść odpowiedzialność karną i cywilną. Bolec.Info zastrzega sobie prawo do moderowania wszystkich opublikowanych wypowiedzi, jednak nie bierze na siebie takiego obowiązku.
Pamiętaj, że dodając zdjęcie deklarujesz, że jesteś jego autorem i przekazujesz Wydawcy Bolec.Info prawa do jego publikacji i udostępniania. Umieszczając cudze zdjęcia możesz złamać prawo autorskie. Bolec.Info nie ponosi odpowiedzialności za publikowane zdjęcia.
