~ napisał(a): Pewnie są zakochani :* :* :* :* :*

zakochani? w poezji :)

We wszystkich mowach i w języku duszy
Nad wszystkie są dwa słowa,
Jak w kroplach rosy po suszy,
W nich skarb żywota się chowa.
Jak dwie perełki w oceanie życia,
Jak dwie gwiazdeczki na niebie,
Świecą nam do powicia
Dwa słowa - kocham ciebie.
[J.I. Kraszewski]


Jest jeden kwiat - kwiat jak wiosenne zorze,
Tak pełen blasków i woniących tchnień,
Lecz rwać go można w rannej tylko porze,
Jak słodką mannę we wschodzący dzień,
Miłości kwiat.
Więc zrywaj kwiat! korzystaj z błogiej chwili!
W uroczy wiąż miłość z młodością ślub!
Nim słońce życia na zachód się schyli
Nim wrzące serce zmrozi zimny grób -
Korzystaj z lat,
Rwij miłości kwiat!
[R. Zieliński]

Wlazł kotek na płotek i mruga,
i mruga,
ładna to piosenka niedługa,
niedługa.

Nie długa, nie krótka, lecz w sam raz,
lecz w sam raz.
Zaspiewaj koteczku jeszcze raz,
jeszcze raz.

Nad rzeczką opodal krzaczka
Mieszkała kaczka-dziwaczka,
Lecz zamiast trzymać się rzeczki
Robiła piesze wycieczki.

Raz poszła więc do fryzjera:
"Poproszę o kilo sera!"

Tuż obok była apteka:
"Poproszę mleka pięć deka."

Z apteki poszła do praczki
Kupować pocztowe znaczki.

Gryzły się kaczki okropnie:
"A niech tę kaczkę gęś kopnie!"

Znosiła jaja na twardo
I miała czubek z kokardą,
A przy tym, na przekór kaczkom,
Czesała się wykałaczką.

Kupiła raz maczku paczkę,
By pisać list drobnym maczkiem.
Zjadając tasiemkę starą
Mówiła, że to makaron,
A gdy połknęła dwa złote,
Mówiła, że odda potem.

Martwiły się inne kaczki:
"Co będzie z takiej dziwaczki?"

Aż wreszcie znalazł się kupiec:
"Na obiad można ją upiec!"

Pan kucharz kaczkę starannie
Piekł, jak należy, w brytfannie,

Lecz zdębiał obiad podając,
Bo z kaczki zrobił się zając,
W dodatku cały w buraczkach.
Taka to była dziwaczka!

Głupota.

znam ludzi, co głupota całe życie męczy,
bo minął szczenięcy wiek,
a rozum został szczenięcy.


Dopisane 06.07.2011r. o godz. 20:03:

ocalić od zapomnienia.. klasyka :)

&feature=related

ojej/!?
co to za teksty?????!!!!!!


"Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy,
Choć macie nowe, doskonalsze wznieść."
Adam Asnyk


Dopisane 06.07.2011r. o godz. 22:22:


*** (Jednego serca! tak mało! tak mało)
Asnyk Adam



Jednego serca! tak mało! tak mało,

Jednego serca trzeba mi na ziemi!

Coby przy mojem miłością zadrżało:

A byłbym cichym pomiędzy cichemi...



Jedynych ust trzeba! skąd bym wieczność całą

Pił napój szczęścia ustami mojemi,

I oczu dwoje, gdzieby, patrzył śmiało,

Widząc się świętym pomiędzy świętemi.



Jednego serca i rąk białych dwoje!

Coby mi oczy zasłoniły moje,

Bym zasnął słodko, marząc o aniele,



Który mnie niesie w objęciach nieba...

Jednego serca! tak mało mi trzeba,

A jednak widzę, że żądam za wiele!

żyjąc pośród ludzi

spija ich krew



szuka bliskości

drugiej istoty

wciąż stwarza na nowo

wciąż daje życie

lecz ono odchodzi



w samotności

odnajduje podobnych sobie

lecz sam musi odejść



wiecznie sam

błądzi nocą

wśród cieni budynków

pośród ludzi

spijając ich krew